Η ευχή έγινε πραγματικότητα, στο Gagarin 205 συνέρρευσαν παλιοσειρές του metal και του punk και σε ένα κάτι παραπάνω από κατάμεστο χώρο, το ρολόι σταμάτησε, έστω και για λίγο, προς τιμήν ενός από τα πλέον επιδραστικά άλμπουμ του σκληρού ήχου, τελευταίας παράστασης του Max Cavalera με τους Sepultura και απαρχής για τη γέννηση των Soulfly.
Photo: Max & Iggor Cavalera Return to Roots
Η συναυλία ξεκίνησε ακριβώς στην ώρα της, με τους BLAME KANDINSKY να συστήνονται και να μας βάζουν στο κλίμα χωρίς δέκατο καθυστέρησης, φρενάροντας απότομα τα πηγαδάκια που είχαν στηθεί στο Gagarin, το οποίο είχε αρχίσει να γεμίζει από νωρίς.
Μπορεί το mathcore του συγκεκριμένου γκρουπ να μη συναντάει αυτό που πρέσβευαν το ’96 οι Sepultura (και μετέπειτα οι Soulfly) - άλλωστε, ποιο άλλο συγκρότημα γνωρίζουμε που να το κάνει αυτό; - όμως οι Blame Kandinsky, που σύντομα κυκλοφορούν το ντεμπούτο full-length τους “Spotting Elegance in Chaos” μετά το “Pink Noise Motel” ΕP, δεν γίνεται να περάσουν απαρατήρητοι σε μια συναυλία τους, λόγω της ασταμάτητης ενέργειας που επιδεικνύουν.
Photo: Blame Kandinsky
Το σχετικό changeover πραγματοποιήθηκε με κάθε λεπτομέρεια και στις 22:15, όπως όριζε το πρόγραμμα, είχε έρθει η ώρα της συναυλιακής επιστροφής των MAX & IGGOR CAVALERA στην Αθήνα μετά από αρκετά χρόνια. Οι έτεροι Cavalera Conspiracy, ο Marc Rizzo και ο Johny Chow, συμπλήρωναν το παζλ πάνω στη σκηνή και παρότι μια ολοκληρωμένη παρουσίαση του “Roots”, απαιτεί τη σχετική συνοδευτική μπάντα που θα εκπροσωπεί τους παραδοσιακούς ήχους του Αμαζονίου, η συναυλία πιστεύω πως δεν άφησε καμία και κανέναν παραπονεμένο.
Βέβαια, οι συνθήκες που δημιουργήθηκαν εξαιτίας του sold out και του σαφώς υπεράριθμου κόσμου μέσα στο Gagarin, δεν με άφησαν να έχω κάποιο συνολικό συμπέρασμα για τη βραδιά, μιας που μετά από τη φωτογράφιση στα “Roots Bloody Roots”, “Attitude” και “Cut-Throat” - κορυφαίων στιγμών του “Roots”, μην ξεχνιόμαστε – επέλεξα το φουαγιέ, ενίοτε και το πεζοδρόμιο της Λιοσίων, για την “παρακολούθηση” του live.
Photo: Max & Iggor Cavalera Return to Roots
Όσο στο βάθος η μπάντα των αδερφών Cavalera ακουγόταν να παρουσιάζει το εμβληματικό άλμπουμ του 1996, διαλύοντας το σύμπαν στο κλείσιμο με το “Dictatorshit”, τόσο ο νους ταξίδευε σε εκείνες τις ημέρες που δημιούργησαν ένα καινούριο είδος στη metal μουσική, το οποίο από κάποιες και κάποιους αγαπήθηκε, ή, αντίστοιχα, χλευάστηκε (προσωπικά ανήκω στην πρώτη κατηγορία), όμως, αποτελώντας παιδί του Max Cavalera, με τα χρόνια εκτιμήθηκε από άπαντες.
Όπως ήταν αναμενόμενο (στις μέρες του διαδικτύου, τίποτα δεν μένει κρυφό), οι Cavalera Conspiracy (με άλλο “όνομα”) επέλεξαν, μετά από το τέλος του “Roots”, τις διασκευές που είχαν κυκλοφορήσει οι Sepultura στο “Procreation (of the Wicked)” των Celtic Frost και στο “Polícia” των “Titãs”, ενώ στο συγκεκριμένο tour, οι Max & Iggor Cavalera τιμούν τους Motörhead με το “Ace of Spades” (και όχι με το “Orgasmatron”), αφιερώνοντας το συγκεκριμένο κομμάτι “στους νονούς του thrash” (συμφωνούμε και επαυξάνουμε επ’ αυτού).
Photo: Max & Iggor Cavalera Return to Roots
Η βραδιά έκλεισε με μια διαφορετική, πιο γρήγορη και ακραία, εκδοχή του “Roots Bloody Roots”, ενώ σήμερα διάβασα ότι οι Max & Iggor Cavalera έπαιξαν και τα “From the Past Comes the Storms” / “Troops of Doom” από το μακρινό παρελθόν των Sepultura, όμως γι’ αυτό δεν είμαι βέβαιος, ένεκα παραμονής στο πεζοδρόμιο/φουαγιέ.
Αν είχα παρακολουθήσει τη συναυλία από μέσα, είμαι σχεδόν βέβαιος πως ήδη θα μιλούσα για κάτι αξέχαστο, καθώς ο Max Cavalera έμοιαζε εξαρχής τρομερά ευδιάθετος και σε μεγάλη φόρμα, όμως μένω απλά στο ότι το soundtrack μιας βραδιάς Παρασκευής στην εξωτική Λιοσίων, με το κρύο να τσούζει, περιλάμβανε μερικά από τα τραγούδια που σημειώναμε τότε με μαρκαδόρους στα θρανία…
Please wait...