i-JUKEBOX.gr

Στην σκηνή του An ανέβηκαν κατά τις 10 οι TANGO WITH LIONS. Από την πρώτη νότα του “Slippery Roads”, η φωνή της Κατερίνας Παπαχρήστου σε συνδυασμό με τις σκοτεινές μελωδίες του Γιάννου Παραμυθιώτη στην κιθάρα, τις μπασογραμμές του Θοδωρή Ζευκιλή, τους ρυθμούς στα ντραμς του Νίκου Βεργέτη και την τρομπέτα του Παντελή Πασχαλίδη γέμισαν τον χώρο και μας καθήλωσαν για την επόμενη μια ώρα και κάτι.

Photo: Tango with Lions

Έπαιξαν κομμάτια και από τους δυο τους δίσκους ελαφρώς αλλαγμένα, όπως το χιτ τους “In a Bar”, η το “Black” που βγήκαν πιο δυναμικά χάνοντας λίγο το αρχικό ακουστικό τους ύφος, καθώς και μερικά καινούρια, τα οποία μας προϊδεάζουν για έναν τρίτο, εξίσου δυνατό, εξίσου μελαγχολικό δίσκο.

Με τις σκοτεινές φολκ ροκ μελωδίες τους έφτιαξαν μία πολύ ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και κατάφεραν με τις εκρηκτικές κορυφώσεις των κομματιών και τον δυναμισμό τους να αποσπάσουν δυνατό χειροκρότημα σε κάθε κομμάτι και να μας αφήσουν στο τέλος με τις καλύτερες εντυπώσεις.

Setlist: Slippery Roads / Black / House On Fire / On The Floor / People Stare / Rainy Fall / Obituary / Sad Big Blue Eyes / A Long Walk / The Light / What You’ve Become / News / Limbo / Over The Neon Lights / In a Bar /

Photo: Tango with Lions

Λίγο μετά τις 11, τα 5 μέλη των NIGHT KNIGHT πήραν την θέση τους στην σκηνή και χωρίς πολλά πολλά, από την κιθάρα του Μηνά Λιάκου ξεκίνησε ένα από τα πιο δυνατά θεάματα όταν ακούστηκαν οι πρώτες νότες του “Between My Legs”, ένα από τα πολλά riffs τους που σου μένει από την πρώτη φορά και ενθουσιάζεσαι κάθε φορά που το ξανακούς, όπως φάνηκε και από το πολύ δυνατό χειροκρότημα και τις φωνές που ακολούθησαν και που συνόδευαν την αρχή και το τέλος κάθε κομματιού.

Κάθε κομμάτι και ένα δυνατό riff άλλοτε από τον Μηνά, άλλοτε από τον frontman Σεραφείμ Γιαννακόπουλο και άλλοτε και από τους δύο, μία δυνατή μπασογραμμή από τον Στέλιο Προβή, έναν εντυπωσιακό ρυθμό στα ντραμς από τον Μανώλη Γιαννίκιο και την χαρακτηριστική φωνή του Σεραφείμ, έτσι συνδυασμένα ώστε να μην ακούγεται σαν κάποιος να συνοδεύει αλλά ότι ο κάθε ένας τους έχει τον δικό του ιδιαίτερο και εξίσου σημαντικό ρόλο με τους υπόλοιπους.

Photo: Night Knight

Ακούσαμε εξαιρετικά σόλο από κάθε μουσικό με αποκορύφωμα αυτό του Μανώλη στο φινάλε του “Nadia” το οποίο προκάλεσε ανατριχίλες και για το οποίο αποθεώθηκε από τον κόσμο. Εξαιρετική δουλεία έκανε και ο ηχολήπτης τους Γρηγόρης Μάγος ο οποίος, αφανής, πειράζοντας τα εφέ στην κονσόλα του, έβαλε τις τελικές πινελιές, βάζοντας επιτόπου reverb και άλλα εφέ άλλοτε στα ντραμς σε κομμάτια όπως το “Hang Me out to Dry” και άλλοτε στις φωνές σε κομμάτια όπως το “God Is a Motherfucker”.

Έπαιξαν όλα τα τραγούδια του δίσκου εκτός από το “Turn Back Time” και έκλεισαν την συναυλία με μια διασκευή του “Hey Hey, My My” του Neil Young, ένα κομμάτι που ταιριάζει απόλυτα με το ύφος τους και πού εκτέλεσαν άψογα.

Photo: Night Knight

Χωρίς να μιλάει πολύ ανάμεσα στα κομμάτια, κυρίως με μικρά χιουμοριστικά σχόλια, ο Σεραφείμ μας έδωσε δυο πολύ όμορφες στιγμές, μια όταν αφιέρωσε ένα κομμάτι στα νεογέννητα παιδιά των φίλων του και μια όταν είπε (μεταφέρω όσο καλύτερα μπορώ με λίγα, παραλλαγμένα λόγια) ότι ξεκινάς να κάνεις συναυλίες σε μια ηλικία τύπου 18 χρονών, και βλέπεις ότι το κοινό σου είναι 100-150 άτομα, κυρίως φίλοι και οικογένεια και σε ξενερώνει που δεν μαζεύονται πλήθη και μάνατζερ και δισκογραφικές να σε πάρουν να κάνεις καριέρα στο εξωτερικό και μετά φτάνεις 30 και κάνεις μια συναυλία και είναι από κάτω 250 άτομα και τους ξέρεις όλους και είναι όλοι φίλοι σου και πια αντί να σε χαλάει, νιώθεις ότι είναι ευλογία και σε κάνει ευτυχισμένο.

Το κοινό λοιπόν ήταν λίγο παραπάνω από 250 (με τις μέτριες ικανότητες μου στον υπολογισμό), θα έλεγα 500-600, σε ένα σχεδόν γεμάτο An και σίγουρα πολλοί από αυτούς ήταν φίλοι, πολλοί ήταν οικογένεια αλλά ήταν και πολλοί αυτοί που άκουγαν κάποια από τις μπάντες για πρώτη φορά, αυτοί που ήρθαν για την μία μπάντα και έμαθαν την άλλη, αυτοί που τους άκουσαν σε κάποιο από τα προηγούμενα λάιβ τους και κόλλησαν, αυτοί που άκουσαν κάπου τον δίσκο και κόλλησαν, αυτοί που ήρθαν επειδή τους το πρότειναν, αυτοί που τους τράβηξαν οι φίλοι τους, όλοι αυτοί, που θα γίνουν με τον καιρό φίλοι και με την σειρά τους θα προτείνουν και θα τραβάνε φίλους τους στα λάιβ για όσο καιρό οι Tango with Lions συνεχίζουν να δημιουργούν αυτή την ατμόσφαιρα και για όσο καιρό οι Night Knight συνεχίζουν να προσφέρουν τέτοιο θέαμα.