Εντυπωσιακοί στη σκηνή, συνυπολογίζοντας το theremin, που κλέβει πάντα τις παραστάσεις ηχητικά και οπτικά. Αξιόλογοι μουσικοί της εγχώριας σκηνής μας έφτιαξαν τη διάθεση και μας προετοίμασαν για μια όμορφη συνέχεια.
Photo: Mani Deum
22.30 και έφτασε η ώρα για τους Βρετανούς θρύλους SISTERS OF MERCY να ξεκινούν με το “More” και με τον κόσμο να γεμίζει, τον κατά γενική ομολογία, μεγάλο συναυλιακό χώρο του Gazi Music Hall.
Καπνοί και σκοτεινή ατμόσφαιρα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι μιας συναυλίας των Sisters of Mercy και σαφώς δεν έλειψαν ούτε την Κυριακή. Είτε πήγες γιατί είσαι φαν, είτε γιατί ήθελες να αποτελέσεις μέρος μιας τέτοιας συναυλίας γενικότερα, θεωρώ πως οι Sisters σε αποζημίωσαν πλήρως.
Photo: The Sisters of Mercy
Κάποιες ηχητικές ενοχλήσεις υπήρξαν και ομολογώ πως αισθάνθηκα ότι μουσικά ήταν υποδεέστεροι της αίσθησης των δίσκων, αλλά λόγω συναισθηματικού δεσίματος δεν μπορώ να φανώ απολύτως αντικειμενική. Με ζεσταμένο κόσμο να ανταποκρίνεται απόλυτα σε χιτάκια και με ευχάριστη διάθεση την υπόλοιπη ώρα, οι Sisters έκλεισαν με δύο μάλιστα encore. Τελευταία ακούσματα τα “First and Last and Always”, “Temple of Love” και “This Corrosion” και με μια αίσθηση “έπρεπε να ζήσω και κάτι τέτοιο στη ζωή μου”.
Να σημειωθεί πως παρά τις αναβολές, τις αλλαγές στο χώρο διεξαγωγής της συναυλίας και φυσικά της επετείου της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ο κόσμος ήταν πολύς, συνεπής στο ραντεβού μας, ανυπόμονος και έτοιμος να ζήσει στο έπακρο εκείνη τη νύχτα.