Πριν από το κυρίως μέρος της συναυλίας, είχαμε τη χαρά, προσωπικά εγώ για πρώτη φορά, να απολαύσουμε τη ΣTELLA με το γκρουπ της. Και αναφέρω την έκφραση “χαρά”, γιατί όντως η Στέλλα Χρονοπούλου, που πρόσφατα κυκλοφόρησε το επώνυμο full-length ντεμπούτο της, αποτέλεσε μια πολύ ευχάριστη new wave/post-punk νότα ως εισαγωγικό της βραδιάς, με σύμμαχό της τον πολύ καλό ήχο και τη ζεστή παρουσία της πάνω στη σκηνή του Fuzz.
Photo: Σtella
Η ώρα για τη επιστροφή της CHINAWOMAN στην Αθήνα είχε φτάσει και με το “Lovers Are Strangers” να αποτελεί το τραγούδι του καλωσορίσματος, η καλλιτέχνιδα με τις Ρωσικές ρίζες, συνοδευόμενη από τη διμελή μπάντα της, δημιούργησε, όπως κάθε φορά, την κινηματογραφική ατμόσφαιρα που γνωρίζει να πλάθει με μαεστρία.
Τραγούδια όπως το “To Be with Others”, το “Show Me the Face”, το “Blue Eyes Unchanged”, το “Kiss in Taksim Square” ή το dark electro “Aviva”, ήταν συστατικά αυτής της πολύ ιδιαίτερης βραδιάς, με τη Michelle Gurevich να κρύβει πίσω από την πάντα μυστηριώδη εμφάνισή της, ένα χαμόγελο και μια διάθεση άμεσης επικοινωνίας με το κοινό.
Photo: Chinawoman
Με τα πλήκτρα και την μπότα στα ντραμς να είναι τα κυρίαρχα στοιχεία του ήχου της και τα πανέμορφου σχεδιασμού φώτα να συμπληρώνουν την τραγουδοποιία της, η Chinawoman μάς προσέφερε ένα εξαιρετικά ατμοσφαιρικό βράδυ, με κορυφαία στιγμή την ερμηνεία της στο “I’ll Be Your Woman”, καθώς και τον συνδυασμό του beat υπόβαθρου με τα keyboards και τον φωτισμό στο “Friday Night”.
Η Michelle αφηγήθηκε, μέσω των τραγουδιών της, τις προσωπικές της ιστορίες, τραγούδησε solo το “Party Girl”, βγήκε ξανά στη σκηνή για το encore με το χορευτικό “Russian Ballerina” και επανέλαβε πολλάκις την έκφραση “σ’ αγαπώ”.
Με μια μπάντα που όλοι/ες έχουν τον δικό τους σημαντικό ρόλο και με έναν ήχο “κρύσταλλο”, δεν είναι καθόλου δύσκολο και βεβιασμένο να αναφερθεί, ότι η εμφάνιση της Chinawoman ήταν και πάλι μια μοναδική συναυλιακή εμπειρία.
Please wait...