Στη φετινή του εκδοχή, το EJEKT FESTIVAL συγκέρασε την ηλεκτρονική με τη ροκ μουσική, ανοίγοντας τις πύλες του από νωρίς το απόγευμα στο Γήπεδο Tae Kwon Do και ρίχνοντας την αυλαία ξημερώματα της επόμενης ημέρας, σε ένα απολαυστικό μουσικό και όχι μόνο 10ωρο.
Photo: Kadebostany
Την αρχή στο φετινό Ejekt έκανε ο σχεδόν “νεοσύστατος” NIGHT KNIGHT και η παρέα του, με το εξαιρετικό “Turned Back Blues” και άλλα κομμάτια από το πρόσφατο και πολύ αξιόλογο “God Is a Motherfucker”.
Ηλεκτρικά μπλουζ από το project του Σεραφείμ Γιαννακόπουλου, ντράμερ, κατά τα άλλα, των Planet of Zeus, των οποίων, άλλωστε, τα 2/4 βρίσκουμε στον/ους Night Knight, καθότι στη σύνθεση συναντούμε και τον πολυπράγμονα Στέλιο Προβή. Χαλαρός και επικοινωνιακός με το ολιγάριθμο κοινό που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή στον χώρο, ο “Νυχτερινός Ιππότης” ευχαρίστησε την Detox Events για τη συμμετοχή του γκρουπ του στο φεστιβάλ, αφιέρωσε το “Nadia” στους Μπάμπη & Γιάννη από τους Planet και όλο το crew που βρισκόταν backstage, και έκλεισε το 35λεπτο σετ με το “Set It on Fire”. Τσεκάρετε Night Knight, αν δεν το έχετε ήδη κάνει.
Photo: Night Knight
Προχωρώντας σε ροκ ρυθμούς και ανεβάζοντας στο μέγιστο τα ήδη υπάρχοντα σημάδια ψυχεδέλειας, οι MOON DUO ήταν απλά εκπληκτικοί στη δική τους 35λεπτη παρουσία στο Ejekt, από το εναρκτήριο “Wilding” μέχρι το τέλος.
Με τον Ripley Johnson των Wooden Shjips να μας θάβει με την κιθάρα του, τη Sanae Yamada να μας δαμάζει με τα πλήκτρα της και το drum set πίσω να αποτελείται απλά από ένα tom, ένα snare και μια μπότα, αλλά να βγάζει ήχο που γέμιζε κάθε κενό από την απουσία μπάσου, οι Moon Duo επέστρεψαν στην Αθήνα για να παρουσιάσουν κομμάτια από το φρέσκο “Shadow of the Sun”, καθώς και παλιότερες στιγμές τους, όπως το “Free Action” και το “In the Sun”. Μια εμφάνιση σε φουλ ένταση, και ας μην ήταν μυημένο το υπάρχον κοινό. Ό,τι καλύτερο περνάει από τα μέρη μας στον τομέα τoυ psych rock.
Photo: Moon Duo
Η συνέχεια ανήκε στην indie rock των GLASVEGAS, των οποίων η παρθενική εμφάνιση στην Ελλάδα μπορεί να πήρε μια μικρή αναβολή, παρόλα αυτά αποζημίωσε τους fans που βρίσκονταν από κάτω και ανυπομονούσαν να δουν και να ακούσουν για πρώτη φορά ζωντανά τη φωνή του James Allan, να ερμηνεύει το “Flowers & Football Tops”, το “Geraldine”, το “Lots Sometimes”, το “Daddy’s Gone” και όχι μόνο.
Πλην του ηγέτη του Σκοτσέζικου γκρουπ, ξεχωρίσαμε, αν μη τι άλλο, τη συνεχώς όρθια Jonna Löfgren, η οποία χτυπούσε αδυσώπητα το ίδιου στησίματος με τους Moon Duo drum kit, αποτελώντας τη ραχοκοκαλιά στον ήχο των Glasvegas. Ένα 50λεπτο, και ιδιαίτερα ο επιβλητικός ήχος προς το τέλος του, που μας έκανε να ανυπομονούμε για την επιστροφή τους στην Ελλάδα, αυτή τη φορά με full set.
Photo: Glasvegas
Με αρκετές χιλιάδες κόσμου να βρίσκονται πλέον στο γήπεδο, οι KADEBOSTANY έδωσαν το σύνθημα για την επιστροφή τους στην Ελλάδα, μέσω του μαέστρου και ιδρυτή τους, Kadebostan.
Η αεικίνητη Amina, με τη σειρά της, βελτιώνει όλο και περισσότερο τη σκηνική της παρουσία, αποτελώντας την ιέρεια της “Δημοκρατίας του Kadebostan”, ενώ με τα “K-Airline” και “Hey” να ξεκινούν την 50λεπτη εμφάνισή τους στη σκηνή του Tae Kwon Do, η οποία συνοδεύτηκε από άλλοτε ηλεκτρονικούς, άλλοτε μελαγχολικούς και άλλοτε ήχους εμβατηρίων, οι Kadebostany υπενθύμισαν τον λόγο για τον οποίο το ελληνικό κοινό τους αγάπησε από την πρώτη στιγμή, δηλαδή τη δημοσιότητα που πήρε στην Ελλάδα το “Walking with a Ghost”.
Με πνευστά και έγχορδα να συμπληρώνουν τα beats του Kadebostan και, φυσικά, το απίστευτο light show να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, το Ελβετικό γκρουπ, το οποίο ανταποκρίθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μπροστά στο πολυπληθέστερο κοινό στο οποίο έχει εμφανιστεί ποτέ στην Ελλάδα, μας παρέσυρε ακόμη με τραγούδια όπως το “Invisible Man”, το “The Eagle”, το “Jolan” και τη διασκευή στο “Crazy in Love” της Beyoncé, πριν να έρθει η ώρα για την αποθέωση στο εκπληκτικό “Castle in the Snow” και την ολοκλήρωση με τον χαιρετισμό και τον “Eθνικό Ύμνο” του ιδιότυπου “κράτους”.
Photo: Kadebostany
Η αρένα είχε ήδη γεμίσει, ο κόσμος στα μπαλκόνια παρακολουθούσε το σόου με θέα και οι THE PAROV STELAR BAND, headliners του Ejekt Festival 2015, ξεκίνησαν την, όπως πάντα ξεσηκωτική και μοναδική, παρουσία τους με τους σκοτεινούς ρυθμούς του “The Lonely Trumpet”, το οποίο αποτελεί τον επίλογο του πρόσφατου δισκογραφικού πονήματος του Αυστριακού παραγωγού “The Demon Diaries”.
Φυσικά εμείς μόλις είχαμε αρχίσει, οπότε με ένα ένα τα μέλη του γκρουπ να εμφανίζονται στη σκηνή και το electro swing πάρτι να ξεκινάει και να συνεχίζεται χωρίς σταματημό με τα “Hit Me Like a Drum”, “Booty Swing”, “I Need L.O.V.E.”, “Clap Your Hands”, “Demon Dance”, “The Mojo Radio Gang” και όχι μόνο, ο Parov Stelar και η παρέα του κράτησαν το Tae Kwon Do “όρθιο” για 90 λεπτά.
Photo: The Parov Stelar Band
Απόλυτη frontwoman και ό,τι χρειάζεται η μπάντα του 40χρονου καλλιτέχνη για να προκαλεί εκρήξεις όπου και να εμφανίζεται, η Cleo Panther δεν μας άφησε να πάρουμε τα μάτια μας από πάνω της, όταν, φυσικά, ο Max the Sax και οι υπόλοιποι εξαιρετικοί μουσικοί που συνοδεύουν τον Parov Stelar, δεν έκαναν τα “δικά τους” επί σκηνής.
Η επιστροφή του αγαπημένου μουσικού και των συνεργατών του στην Ελλάδα, έκλεισε με το απερίγραπτο “Six Feet Underground” να ακούγεται από τα ηχεία και με τους χιλιάδες κόσμου που βρέθηκαν στο Φάληρο, να απολαμβάνουν τη συναυλία μέχρι το τέλος και με όλη τους την ψυχή. Αν μας έκανε ο Parov δώρο και το “The Sun”, δεν θα υπήρχαν λόγια.
Photo: The Parov Stelar Band
Μπορεί η εμφάνιση των headliners να είχε μόλις ολοκληρωθεί, όμως η πλειονότητα του κόσμου παρέμεινε στον χώρο, αφού ένα “δεύτερο” Ejekt μόλις ξεκινούσε.
Για την επόμενη ώρα, οι ACE2ACE δεν επέτρεψαν σε κανέναν και καμία να πάρει ανάσα, μιξάροντας τραγούδια σαν το “God Is a DJ” των Faithless, το “Breathe” των Prodigy, το “Love Me Again” του John Newman, το “Take Me to Church” του Hozier, το “The Rhythm of the Night” των Corona, το “A Sky Full of Stars” των Coldplay, ή το “Otherside” των Red Hot Chili Peppers, με φωτιές και φαντασμαγορικά εφέ να συνοδεύουν το σόου των Johnny Gerontakis και MC Steve.
Photo: Ace2Ace
Η αυλαία του Ejekt έπεφτε με τον διάσημο DJ και σόουμαν STEVE AOKI, o οποίος ανεβοκατεβαίνοντας από το cockpit και έχοντας τη συνεχή επικοινωνία με τον κοινό που τον έχει καθιερώσει παγκοσμίως, έδωσε τη δική του παράσταση στο Γήπεδο του Tae Kwon Do και ολοκλήρωσε με τον καλύτερο τρόπο τη φετινή διοργάνωση.
Οι γιγαντοοθόνες δεν παρουσίαζαν την εμφάνιση του ιδίου, όπως συνηθιζόταν ως εκείνη τη στιγμή με τα άλλα συγκροτήματα του φεστιβάλ, αλλά συμπλήρωσαν το σόου του Aoki με εντυπωσιακά γραφικά, πλάνα από συναυλίες και στιγμιότυπα ως και από τον “Βασιλιά των Λιονταριών”, ενώ στο άκουσμα της εισαγωγής του “Wonderwall”, νόμιζες προς στιγμήν ότι στη σκηνή ήταν έτοιμοι να εμφανιστούν… οι Oasis.
O Αμερικανός παραγωγός έστησε το δικό του φωτογραφικό κάδρο, ανεβάζοντας κορίτσια από κοινό στη σκηνή, μοιράζοντας χαρτόνια και παίρνοντας στα χέρια του μια ελληνική σημαία, ενώ προχώρησε και στον καθιερωμένο “τουρτοπόλεμο”, μια κίνηση, παρόλα αυτά, πολύ εξεζητημένη στις ημέρες που ζούμε, καθώς η παρασκευή φαγητού το οποίο προορίζεται για πέταμα, είναι, θέλοντας και μη, ανεπίτρεπτη.
Photo: Steve Aoki
Στο καθαρά μουσικό κομμάτι, μαζί με τα δημιουργήματα και remixes του Aoki, από τα decks του ακούστηκαν, μεταξύ άλλων, το “I Like to Move It” των Reel 2 Real και το “Seven Nation Army” των White Stripes, ενώ το 90λεπτο σετ έκλεισε με το “Pursuit of Happiness”.
Περασμένες 03:00 πλέον, ήμασταν έτοιμοι να αποχωρήσουμε από ένα εξαιρετικό φεστιβάλ, στο οποίο όλοι οι συμμετέχοντες έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, προσφέροντάς μας μοναδικές - και άκρως απαραίτητες αυτή την περίοδο – μουσικές στιγμές, και το οποίο διοργανώθηκε κάτω από τις δεδομένες ασφυκτικές συνθήκες. Εξ ου και τα συγχαρητήρια πρέπει να είναι διπλά.
Ejekted:
• Ως ένα φεστιβάλ που στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στην ευρύτερη ηλεκτρονική μουσική, αποδείχθηκε σοφή από τους διοργανωτές του Ejekt η επιλογή ενός μεγάλου κλειστού γηπέδου, μετά από την αναγκαία αλλαγή χώρου διεξαγωγής λόγω των υπαρχουσών συνθηκών. Μάλιστα, η θερμοκρασία εσωτερικά ήταν χαμηλότερη από έξω, δίνοντάς μας τους αναγκαίους τόνους δροσιάς. Όσοι και όσες επέλεξαν την, πολύ διαδεδομένη δυστυχώς, “ψηφιακή γκρίνια” αντί παρακολούθησης μιας σούπερ ημέρας και νύχτας, έχασαν. Ας πρόσεχαν. Υπάρχει και αληθινός κόσμος εκεί έξω, πέραν από αυτόν του πληκτρολογίου.
• Το Tae Kwon Do είχε αντιμετωπίσει παλιότερα αρκετά θέματα με τον ήχο. Αυτή τη φορά, τα πάντα ήταν “κρύσταλλο”, σε σημείο ηδονής.
Not Ejekted:
• Σε μια ημέρα κατά την οποία όλος ο πλανήτης είχε στραμμένα τα βλέμματά του προς την Ελλάδα και χιλιάδες κόσμου βρέθηκαν σε ένα φεστιβάλ, αψηφώντας τις οικονομικές συνθήκες, μόνο οι Kadebostany και οι Parov Stelar Band ήταν αυτοί που έστειλαν μήνυμα συμπαράστασης στους πολίτες της χώρας. Σοβαρή, πολύ σοβαρή παράλειψη από όλους τους υπόλοιπους.
• Κάδοι ανακύκλωσης και απορριμμάτων παντού – βέβαια, γεμάτοι από κάποιο σημείο και έπειτα - παρόλα αυτά η συνήθεια του “αφήνω το σκουπίδι ή το μπουκάλι μου όπου βρω”, δεν λέει να φύγει από τα φεστιβάλ.
Please wait...