Κουβαριού ξετύλιγμα και γύρω στις 9, στη σκηνή ανεβαίνουν οι θεούληδες WORD OF MOUTH, δηλαδή οι beatboxers El Pap Chico & Bitman και ο DJ Beatstrike, με ήχους από ελικόπτερα, μπάλες μπάσκετ, κονσόλες και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους.
Έχοντας κυκλοφορήσει τον πρώτο beatbox δίσκο στην Ελλάδα “Ι Am Βeatbox” και με πολύ πρόσφατη τη συμμετοχή τους στο Βeatbox Battle World Championship στο Βερολίνο, είναι ένα “must see” σχήμα, καθηλωτικό και διασκεδαστικό από την αρχή έως το τέλος. Όπου τους πετύχετε, μην τους χάσετε.
Photo: Word of Mouth
Σειρά παίρνουν οι Θεσσαλονικείς CAYETANO TRIO SOUNDSYSTEM, αποτελούμενοι από τον Γιώργο “Cayetano” Μπρατάνη στα ηλεκτρονικά, τον Γιώργο Περίν (Nasa Funk) στη φωνή/talkbox και τον Θωμά Κωστούλα (M.A.t.E) στα ντραμς.
Η pop soul τους είναι αυτό που θέλεις να ακούς σε ένα beach bar με τη δύση του ηλίου, όμως το κοινό και η “σύσταση” του συγκεκριμένου live ήταν αρκετά διαφορετική από το ύφος τους, οπότε λογική και η κάποια αμηχανία στον χώρο, όχι όμως και ο απόλυτος μη σεβασμός στην εμφάνισή τους, καθώς οι φωνές και τα πηγαδάκια σκέπαζαν σε μεγάλο βαθμό τον ήχο, ακόμα και αν βρισκόσουν μπροστά στη σκηνή.
Photo: Cayetano Trio Soundsystem
Προφανώς και η στιγμή που περίμενε το κατάμεστο μαγαζί ήταν η επιστροφή του DUB FX στην Ελλάδα, όποτε με το άκουσμα του “Intro” από το “Theory of Harmony” και την εμφάνιση του Benjamin Stanford πάνω στη σκηνή, όλα έδειξαν κατευθείαν ότι το συγκεκριμένο βράδυ θα ήταν μαγικό.
“Συγνώμη που δεν ήρθα το ’14 στην Ελλάδα”, “μετά από τόσες συνεχείς εμφανίσεις ορισμένες φορές νιώθω μεγάλη κούραση, αλλά η εικόνα που βλέπω από το κοινό μού δίνει τη δύναμη να ανέβω ξανά στη σκηνή”, ήταν μερικά από όσα ο Dub Fx ανέφερε από μικροφώνου, ενώ ζήτησε (λογικότατα) τον περιορισμό του καπνίσματος, μιας και τον χώρο είχε καλύψει “νέφος” και ο ίδιος είχε πρόσφατα αντιμετωπίσει πρόβλημα με τη φωνή του.
Αρχικά μόνος του, λίγο μετά με τη συνοδεία του “full energy” πληκτρά/σαξοφωνίστα Andy V στη μία πλευρά της σκηνής και του μπασίστα του στην άλλη και έπειτα ξανά σόλο, o Dub Fx ερμήνευσε με τον δικό του, απίστευτα μοναδικό, τρόπο τραγούδια όπως το “Back to Basics”, το “Don’t Give Up”, το “Love Me or Not”, το “Step on My Trip” και τo “Made”, πριν να έρθει η ώρα για το “κερασάκι”.
Photo: Dub Fx
Τούρτα ή ευχετήριες κάρτες μπορεί να μην είχαμε, όμως περασμένες 12 και με τον Dub Fx να συμπληρώνει το 32ο έτος της ηλικίας του, ο ήχος από το πιάνο του Andy V συνόδεψε το “happy birthday” και ο σπουδαίος αυτός performer γιόρτασε “με κάθε επισημότητα” τα γενέθλιά του εν Αθήναις.
Λίγο drum & bass για τη συνέχεια με το “Senorita” και σόλο σαξόφωνο από τον Andy V, απερίγραπτες εικόνες στο “The Sky” με ένα μαγαζί να χοροπηδάει και τον πάνω όροφο να βιώνει ταλαντώσεις, και εμείς παρασυρμένοι από τα “έργα” του Dub Fx και το συνεχές “πείραγμα” της φωνής του από τα μπάσα στα πρίμα, να μη θέλουμε να τελειώσει ποτέ αυτή η νύχτα.
Photo: Dub Fx
Το “Run”, ένα από τα αγαπημένα του κοινού, έδωσε την ευκαιρία για το γενέθλιο δώρο στον Dub Fx, καθώς ο πανζουρλισμός στο κάτσε/σήκω και οι κραυγές που έφτασαν ως την Αυστραλία, ήταν το απόλυτο highlight της συναυλίας.
Στο encore ο Benjamin εμφανίστηκε τραγουδώντας “DJ rewind and play it from the start” (τι καλά που θα ‘ταν) στους ρυθμούς του θρυλικού “Day-O (The Banana Boat Song)” του Harry Belafonte, ενώ ακολούθησαν το “Bass Line” και το “Love Someone”, πριν να κλείσει αυτή τη συγκλονιστική εμφάνιση με ένα φρέσκο breakbeat (περίπου).
Το γεγονός, δε, ότι ανέβασε στη σκηνή μια κοπέλα από το κοινό για να τραγουδήσουμε όλοι μαζί “happy birthday Anastacia”, ή το ότι έμεινε στον χώρο για να υπογράψει μέχρι και το τελευταίο αυτόγραφο, χωρίς καν να έχει πάρει ανάσα μετά από το καταιγιστικό σόου, αποδεικνύουν πολλά για τον χαρακτήρα και την ποιότητά του Dub Fx ως Καλλιτέχνη (προφανές το κεφαλαίο Κ-).
Please wait...