Λειτουργία, λοιπόν. Η πέμπτη των AMENRA μέσα σε μια επταετία στην Αθήνα. Μια λειτουργία, που ξεκίνησε με τον Colin H. Van Eeckhout γονατιστό στο κέντρο της σκηνής του Floyd και με γυρισμένη, ως συνήθως, την πλάτη, να δημιουργεί τον παγωμένο ήχο της ιεροτελεστίας του “Boden”, και τους Mathieu J. Vandekerckhove, Lennart Bossu, Tim De Gieter και Bjorn J. Lebon, να περιμένουν καρτερικά και σιγά σιγά να δίνουν τον τόνο και τον πόνο μαζί.
Λίγες στιγμές αργότερα, ένα ωστικό κύμα θα μας χτυπούσε και το πιο μαύρο, εκκωφαντικό, λυτρωτικό ταξίδι που μπορείς να βιώσεις σε μια συναυλία, μόλις άρχιζε.
Το συνολικό έρεβος συμπλήρωναν τα καταιγιστικά φώτα, μαζί με τις προβολές στο φόντο, άλλοτε ως ασπρόμαυρη ταινία τρόμου, άλλοτε ως απόκοσμη αποτύπωση της φύσης.
Στο “Razoreater”, για μία ακόμη φορά ο Colin κατάπιε τα ξυράφια και μαζί του, και εμείς. Στην εμμονική γέφυρα του “Aorte-Ritual”, το Floyd περίμενε με στωικότητα αυτό που όλοι γνώριζαν ότι θα ακολουθούσε. Κυριολεκτικά το Floyd, σαν κτίσμα. Γιατί μετά, η μοίρα του ήταν προδιαγεγραμμένη. Απλά, γκρέμισμα.
Στο “A Solitary Reign”, δεν υπήρχε Σάββατο, δεν υπήρχε 5η του μήνα, δεν υπήρχε Οκτώβρης, δεν υπήρχε 2024, δεν υπήρχε τίποτα που να μας νοιάζει. Κανένας χρόνος, κανένα παρελθόν, παρόν και μέλλον. Προσωπικά, είναι ελάχιστες οι φορές που να έχω νιώσει τόσο παγιδευμένος στη ζωντανή παρουσίαση ενός τραγουδιού.
“Tear old pain away” γράφτηκε στο video wall, μόλις παίχτηκε και η τελευταία νότα. Όπως δηλαδή είχε ξεκινήσει η διαδρομή προς το καθαρτήριο. Τα πάντα, είχαν για μία ακόμη φορά γνωρίσει την αποσύνθεση, για να μπορέσουν να φτιαχτούν καλύτερα από την αρχή.
Setlist: Boden / Razoreater / Plus Près de Toi / De Dodenakker / De Evenmens / Aorte-Ritual / A Solitary Reign / Terziele_Am Kreuz / Diaken.
* Φωτογραφίες: Γιάννης Νέγρης
Please wait...