Πραγματικό milestone στην 30ετή πορεία του ΠΑΥΛΟΥ ΠΑΥΛΙΔΗ, η συναυλία του στο sold out Θέατρο Λυκαβηττού. Με ένα setlist σχεδόν ονειρικό, με τον ήχο αψεγάδιαστο και τα visuals του Βασίλη Κεχαγιά, που πρωτοείχαμε δει λίγους μήνες πριν στο Floyd, να αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του σόου του και να αναδεικνύονται σε ιδανικό βαθμό σε έναν τόσο επιβλητικό χώρο.
Μεγάλη στιγμή, πραγματικά. Ήταν σαν κορύφωση αυτή η νύχτα, σαν να δούλευε ο Παυλίδης χρόνια για αυτή, σαν να τη σχεδίαζε και να την ονειρευόταν.
Όλα υπέροχα στον Λυκαβηττό, όπως όλα μοιάζουν πλέον τόσο ταιριαστά στην νέα εποχή του 59χρονου καλλιτέχνη. Τα τραγούδια του, το μουσικό του ύφος και φυσικά η μπάντα του, αποτελούμενη από τους Αλέκο Γεωργουλόπουλο (κιθάρα/synth), Αλέξη Σταυρόπουλο (τύμπανα), Aki Rei (πλήκτρα/κιθάρα) και τον παλιό γνώριμο Θανάση Τζίνγκοβιτς (μπάσο/κιθάρα).
Από την αρχή με τα “Δεν Ξέρω” και “Μπρανκαλεόνε”, ή λίγο αργότερα με τα “Σόσιαλ” και “Γκωγκέν”, φάνηκε το “αναπόφευκτο”. Ο κόσμος έχει ήδη κάνει δικά του τα κομμάτια από το πρόσφατο “Μπρανκαλεόνε”, γνωρίζει κάθε τους στίχο και τα έχει μετατρέψει σαν να παίζονταν χρόνια στις συναυλίες του Παυλίδη.
Παράλληλα, τραγούδια σαν τα “Ατλαντίς”, “Φωτιά στο Λιμάνι”, “Όσο Μικραίνω” και “Η Μαίρη”, εν ολίγοις ήρθαν για περιγράψουν όλη τη διαδρομή του αγαπημένου ερμηνευτή και τραγουδοποιού, από τις μπαλάντες του μέχρι τις ροκ στιγμές του και τα ηλεκτρονικά του ξεσπάσματα.
Από την άλλη, υπήρξε ένα σερί στη φοβερή συναυλία του Παύλου Παυλίδη στο Θέατρο Λυκαβηττού, που έκανε τον χρόνο να σταματήσει. Που ώθησε το κοινό στο να ξεχάσει τα πάντα, να χορέψει και να τραγουδήσει με την ψυχή του.
Και αυτό δεν ήταν άλλο, από τα συνεχόμενα “Τώρα Αρχίζω και Θυμάμαι”, “Τόσο Κοντά”, “Ρίτα”, “Ρομπότ” (με τον Παυλίδη να αναφωνεί “αυτή είναι η δική σας εποχή, μην αφήσετε κανέναν να σας διαλύσει τα όνειρα”), “Στο Βράχο”, “Άσε με Εδώ”, “Πάρε με Μαζί σου” (χωρίς καμία υπερβολή, όρθιος όλος ο Λυκαβηττός) και “Ο Βασιλιάς της Σκόνης”.
Από κάτι τέτοιο, δύσκολα να συνερχόμασταν μέχρι το τέλος του live. Πόσο μάλλον όταν, μεταξύ άλλων, ακολουθούσαν τραγούδια σαν τα “Ένα Αλλιώτικο Παιδάκι” (στην 6ετή επέτειο από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου από “νομοταγείς” νοικοκυραίους και σώματα “ασφαλείας”), “Λευκή Καταιγίδα”, “Λιωμένο Παγωτό”, “Ό,τι Θες Εσύ”, καθώς και το “Ερχόμαστε από τον Ορίζοντα”, νέο αγαπημένο - και του ίδιου αλλά και ημών - για κλείσιμο.
“Αυτή είναι η δική σας εποχή”, επανέλαβε ο Παυλίδης. Ποτέ να μην το ξεχνάμε.
Setlist: Δεν Ξέρω / Μπρανκαλεόνε / Ατλαντίς / Η Μαίρη / Σόσιαλ / Όσο Μικραίνω / Φωτιά στο Λιμάνι / Γκωγκέν / Ο Πυρετός του Μπάιρον / Το Κορίτσι με το Κόκκινο Παλτό / Τώρα Αρχίζω και Θυμάμαι / Τόσο Κοντά / Ρίτα / Ρομπότ / Στο Βράχο / Άσε με Εδώ / Πάρε με Μαζί σου / Ο Βασιλιάς της Σκόνης / Το Κοράκι / Ένα Αλλιώτικο Παιδάκι / Λευκή Καταιγίδα / Ο Κηπουρός / Λιωμένο Παγωτό / Σιωπή / Ό,τι Θες Εσύ / Ερχόμαστε από τον Ορίζοντα.
* Φωτογραφίες: Γιάννης Νέγρης
Please wait...