i-JUKEBOX.gr

Λίγο πριν βγουν οι THIS WILL DESTROY YOU στη σκηνή του Fuzz Club (μόνο με τον Jeremy Galindo από την κανονική τους σύνθεση), ο κόσμος μέσα ήταν/δεν ήταν καμιά 300αριά, όμως με ένα “μπραφ” ο κάτω όροφος γέμισε, ο πάνω άνοιξε, τα πράγματα λάμβαναν τη φυσιολογική τους τροχιά και αυτό που θα ακολουθούσε, ήταν ένα συγκλονιστικό live για το post-rock community στην Ελλάδα.

Το “The Mighty Rio Grande” έκανε, λοιπόν, την αρχή, ο Johnnie McBryde έδινε με τα τύμπανα το σύνθημα και το ταξίδι ξεκινούσε. Για τα επόμενα 75 λεπτά, οι This Will Destroy You θα μας έκαναν δικούς τους.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας, το μπάσο του Ethan Billips μαζί με τα ντραμς του McBryde κρατούσαν με μαεστρία τα “μπόσικα”, ενώ όταν οι TWDY επιδίδονταν στα γνωστά τους ξεσπάσματα, φέρ’ ειπείν στο “Clubs”, το “Weeping Window” και το “Threads”, ο ήχος τους ήταν κυριολεκτικά ισοπεδωτικός και το light show χαοτικό, σε πλήρη αντίθεση με το σκότος όταν οι Τεξανοί έριχναν τους τόνους.

Στο Fuzz Club απολαύσαμε επίσης κάποιους από τους ύμνους τους (και ταυτόχρονα ύμνους για ολόκληρο το ιδίωμα), όπως το “Dustism” και φυσικά το “Quiet”, όμως Αυτό Που Μας Κατέστρεψε δεν ήταν άλλο από το “New Topia”, το οποίο τράνταξε συθέμελα τον χώρο.

Και κάπου εκεί ήταν που ακούστηκε και το πρώτο “thank you” εκ μέρους του Jeremy Galindo, μαζί με την αναφορά ότι οι This Will Destroy You έπαιζαν στην αγαπημένη τους πόλη στον κόσμο και την υπόσχεση ότι η επιστροφή τους με νέο άλμπουμ, θα πραγματοποιηθεί πολύ συντομότερα από τα 11 χρόνια που είχαν μεσολαβήσει στη συγκεκριμένη περίσταση. 

Κατά τα άλλα, το “A Three-Legged Workhorse” δεν γινόταν παρά να μας συντρίψει εξίσου, ενώ στο “Little Smoke” οι This Will Destroy You τα έκαναν όλα ίσιωμα (με τον Nicholas Huft να φτάνει ένα βήμα πριν το να δαγκώσει τη σκηνή, έχοντας επιδοθεί σε ένα παρανοϊκό headbanging). Και μετά, απλά μάζευαν τα καλώδια, σαν να μην τρέχει τίποτα... Μπαντάρα από τις λίγες.

Setlist: The Mighty Rio Grande / Clubs / 4.03.21 / Dustism / Weeping Window / Quiet / Threads / New Topia / A Three-Legged Workhorse / Little Smoke.

Και αφού βγήκε και η απαραίτητη αναμνηστική φωτό παρέα με τους THE OCEAN, ως επιστέγασμα αυτού του φανταστικού tour που έριχνε αυλαία στον τόπο μας, ο Robin Staps και η παρέα του έπαιρναν θέση στη σκηνή στην οποία είχαν μεγαλουργήσει έναν χρόνο πριν, για να αποδείξουν και πάλι ότι η Αθήνα τους πηγαίνει γάντι.

Τούτη τη φορά, με υλικό κυρίως από τις τρεις τελευταίες τους δουλειές, τα “Holocene” (2023), “Phanerozoic II: Mesozoic | Cenozoic” (2020) και “Phanerozoic I: Palaeozoic” (2018).

Η αρχή του 90λεπτου σετ αφορούσε αποκλειστικά τραγούδια από το synth-driven φετινό τους άλμπουμ και αυτό μόνο τυχαίο δεν ήταν για τους The Ocean, καθώς επιδίωκαν να δημιουργήσουν μια γέφυρα στα όσα είχαν συμβεί προηγουμένως από τους This Will Destroy You, χτίζοντας βήμα-βήμα το περιβόητο ηχητικό τους τείχος.

Και πράγματι, έτσι έγινε με εξαιρετική ακρίβεια, καθώς το υπέροχο “Preboreal”, μαζί με τα “Boreal” και “Sea of Reeds”, αποτέλεσαν μια πιο soft εισαγωγή, δίνοντας ακολούθως τη θέση τους στα “Atlantic” και “Subboreal” (όπως ακριβώς δηλαδή κυλάει και το “Holocene”), στα οποία οι The Ocean Collective πραγματοποίησαν και τα πρώτα τους γερά ξεσπάσματα.

Με αυτό τον τρόπο και κλείνοντας το κομμάτι που αφορούσε τον τελευταίο τους δίσκο, οι Βερολινέζοι είχαν ήδη ετοιμάσει το έδαφος για τη συνταρακτική συνέχεια της εμφάνισής τους.

Η έναρξη, λοιπόν, του άτυπου δευτέρου μέρους ήρθε με το αποθεωτικό “Permian: The Great Dying”, όπου ο - ερμηνευτικός χαμαιλέοντας σε growls και clean vocals - Loïc Rossetti πήδηξε στο κοινό με το κινητό ανά χείρας, ενώ μετά το τρόπον τινά ιντερλούδιο του “Statherian” από τα παλιά, έρχονταν για να μας ρίξουν στο καναβάτσο, το πιο πρόσφατο “Miocene | Pliocene”, μαζί με το “Abyssopelagic I: Boundless Vasts” από το υπέρτατο “Pelagial” (10ετής επέτειος φέτος). Kαι ακόμη δεν είχαμε δει (και ακούσει) τίποτα.

Με το “Pleistocene” και το χαοτικό του post-black τέλος, καθώς και με τα απερίγραπτα 13 λεπτά του “Jurassic | Cretaceous”, όπου ο Rossetti πηδούσε και ξαναπηδούσε στο κοινό, πετώντας μικρόφωνα και βρισκόμενος, όπως και εμείς, σε πλήρη έκσταση, την ώρα που ο ήχος των The Ocean Collective γκρέμιζε το Fuzz (τίποτα τυχαίο, οι κονσόλες βρίσκονταν στον κάτω όροφο και στα δυο σχήματα), οι Γερμανοί έβαζαν φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους για ένα από τα καλύτερα live που βιώναμε μέσα στο 2023.    

Όταν, δε, ήρθε η ώρα των “The Cambrian Explosion” / “Cambrian II: Eternal Recurrence”, εκεί παραδώσαμε πνεύμα και σώμα. Ο Loïc Rossetti ανέβηκε στον εξώστη και πήδηξε στην αρένα, οι The Ocean κατέθεταν ό,τι είχε απομείνει από την ψυχή τους και εμείς παρακαλούσαμε αυτή η καθαρτική τελετουργία να μην τελειώσει ποτέ. Αλήθεια, τι ζήσαμε αυτό το βράδυ;

Setlist: Preboreal / Boreal / Sea of Reeds / Atlantic / Subboreal / Permian: The Great Dying / Statherian / Miocene | Pliocene / Abyssopelagic I: Boundless Vasts / Pleistocene / Jurassic | Cretaceous / The Cambrian Explosion / Cambrian II: Eternal Recurrence