i-JUKEBOX.gr

Οι WARDRUNA έδωσαν παράσταση ζωής στο κατάμεστο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, γνωρίζοντας την απόλυτη αποθέωση.

Με έναν επιβλητικό ήχο και ως επί το πλείστον λιτό φωτισμό επί σκηνής, που όμως διανθιζόταν από τα εξαιρετικά εφέ των περιμετρικών προβολέων πάνω από το θέατρο (κάτι που συνέβαλε στην πιστή αποτύπωση της απόκοσμης ατμόσφαιρας), το νορβηγικό γκρουπ επέστρεψε στην Αθήνα 4,5 χρόνια μετά την πρώτη του εμφάνιση, για μια βραδιά που είναι προφανές ότι θα θυμάται για πάντα.

Το σπάνιας ομορφιάς “Kvitravn” έκανε την αρχή, με το “Solringen” λίγο μετά να επιβεβαιώνει ότι οι Wardruna είναι κορυφαίοι σε αυτό που κάνουν, ενώ το παρατεταμένο χειροκρότημα στο άκουσμα των πρώτων ήχων από το “Lyfjaberg” καθώς και το “Voluspá” (με τη μοναχική και συγκλονιστική ερμηνεία του Einar Selvik), έδειξαν ότι το συγκρότημα από το Μπέργκεν έχει χτίσει ένα ισχυρό fanbase, όχι μόνο ποσοτικά, αλλά και ποιοτικά.  

Από την άλλη, στο “Tyr” με τα μεγάλα χάλκινα πνευστά, τα τείχη της Αθήνας περικυκλώθηκαν από το αρχέγονο σκανδιναβικό πνεύμα των Wardruna, ενώ η Lindy-Fay Hella και ο Einar Selvik μας καθήλωσαν με το “Isa”, για να έρθει ακολούθως το προσκύνημα στο “Grá”, όπου τα πάντα έλαμψαν, όχι μόνο από τον φωτισμό, αλλά και από την απερίγραπτη μουσική έμπνευση του νορβηγικού σχήματος.

Παράλληλα, το “Runaljod” με τη Lindy-Fay Hella να χορεύει σαν ξωτικό, αλλά και το “Rotlaust Tre Fell” με τα καταιγιστικά φωτιστικά εφέ, απέδειξαν ότι αν δεν υπήρχαν οι Wardruna, έπρεπε οπωσδήποτε “να τους εφεύρουμε”, ενώ το “Fehu” έδωσε άλλη μια ευκαιρία για καθολική αναγνώριση του γκρουπ από το κοινό.

“Βρισκόμαστε σε ένα προπύργιο του αρχαίου πολιτισμού. Οι πέτρες έχουν αναμνήσεις και πλέον εμείς και εσείς αποτελούμε κομμάτι τους. Αυτό θα είναι το τελευταίο μας τραγούδι. Αποτελεί τον πυρήνα του ποιοι είμαστε και το τι επιδιώκουμε να κάνουμε καλλιτεχνικά. Να εμπνεόμαστε από το παλιό και να κοιτάμε στο σύγχρονο. Όλοι οι μύθοι, οι δικοί μας, οι δικοί σας, προέρχονται από ένα συγκεκριμένο πράγμα. Τη γη που πατάμε και τη φύση. Ως εκ τούτου, είναι άκυρη η σύγκριση για το... ποιος έχει τον καλύτερο πολιτισμό.

Το να τραγουδάς, λειτουργεί σαν φάρμακο. Το να τραγουδάμε όλοι μαζί, είναι ακόμα καλύτερο φάρμακο. Υπάρχουν τραγούδια για όλες τις περιστάσεις. Αυτό που έρχεται αμέσως τώρα, είναι για τον θάνατο, το πέρασμα στην άλλη πλευρά, τον αποχαιρετισμό, το να μπορείς να πας παρακάτω”.

Και κάπως έτσι, με τα λόγια ψυχής του 43χρονου frontman των Wardruna και το “Helvegen” να κυριεύει κάθε σπιθαμή του Ηρωδείου, αντιληφθήκαμε για μία ακόμη φορά πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η μουσική στη ζωή μας.

Όρθιο το θέατρο να χειροκροτεί τους μαγικούς Wardruna, με το “Λευκό Κοράκι” Einar Selvik να παραμένει για λίγο ακόμα ευχαριστώντας τους συνοδοιπόρους του στο συγκρότημα καθώς και το crew για την πολύτιμη συνεισφορά του, να κατεβαίνει εν συνεχεία από τη σκηνή και να ερμηνεύει καθηλωτικά το “Snake Pit Poetry”, μεταφέροντας τους “Vikings” του History Channel κάτω από τον Βράχο της Ακρόπολης.

Setlist: Kvitravn / Skugge / Solringen / Heimta Thurs / Kvit Hjort / Lyfjaberg / Voluspá / Tyr / Isa / Grá / Runaljod / Rotlaust Tre Fell / Fehu / Helvegen / Snake Pit Poetry.