Για τους JAMES δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός, το έχω ξαναγράψει νομίζω, καθώς ανήκουν στην κατηγορία των παραπάνω σχημάτων. Πόσο μάλλον όταν η ιδέα για τη δημιουργία του παρόντος webzine, ξεκίνησε με αφορμή την προσωπική μου ανάγκη να γράψω ένα κείμενο για αυτούς, κάπου στα 13 χρόνια πριν.
Οι James δεν μπορούσαν να μην συμπεριλάβουν και την Αθήνα στην περιοδεία για τη νέα τους κυκλοφορία “Be Opened by the Wonderful”, όπου παρουσιάζουν ορχηστρικές επανεκτελέσεις τραγουδιών τους με τη συμβολή της Orca 22 Symphony Orchestra υπό τη διεύθυνση του Joe Duddell, καθώς και της Manchester Inspirational Voices Gospel Choir, οπότε με ακριβώς αυτή τη σύνθεση ήρθαν και στο, προφανώς sold out, Ωδείο Ηρώδου Αττικού, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου.
Ως εκ τούτου, η επιστροφή των James για τον εορτασμό 40 χρόνων δισκογραφίας, με ορχήστρα και χορωδία κάτω από τον βράχο της Ακρόπολης, είναι ακριβώς αυτό το αποκορύφωμα.
Συνολικά 40 άτομα (!), λοιπόν, φιλοξένησε η σκηνή του Ηρωδείου σε αυτή την επετειακή εμφάνιση του γκρουπ από το Μάντσεστερ, καθώς στο 9μελές line-up των James ήρθε να προστεθεί η 22μελής ορχήστρα με τον μαέστρο της και η 8μελής χορωδία, κάτι το οποίο εκ των πραγμάτων έκανε αυτή τη βραδιά τόσο ιδιαίτερη.
Ακόμα, όμως, και η υλοποίησή της έφτασε σε εξαιρετικά επίπεδα, καθώς είτε στις γνωστότερες επιτυχίες τους, είτε σε άλλες, πιο απρόσμενες επιλογές από τη δισκογραφία τους, οι James αποτύπωσαν αυτή την ιστορία 4 δεκαετιών με τρόπο που αναμφίβολα θα μείνει για πολύ καιρό στη μνήμη μας.
Με τον Tim Booth μαγεμένο από την τοποθεσία (όπως όλοι οι καλλιτέχνες που επισκέπτονται το Ηρώδειο) και σύσσωμο το γκρουπ να δείχνει το αντίστοιχο δέος (χαρακτηριστική η χαλαρή συζήτηση που άνοιξαν μεταξύ τους κατά τη διάρκεια ενός τεχνικού προβλήματος, ξεκινώντας από τον Πλάτωνα και τον Ηρόδοτο και καταλήγοντας ότι είναι απόλυτο προνόμιο να μπορείς να εμφανίζεσαι σε αυτόν τον χώρο), οι James τίμησαν την πολυετή διαδρομή τους με τρόπο που αναμφίβολα αποζημίωσε τον κόσμο που κατέκλυσε το αρχαίο ωδείο.
Η συναυλία ξεκίνησε με το “Magic Bus” και τον Booth να εμφανίζεται κατεβαίνοντας τις σκάλες του Ηρωδείου και περνώντας ανάμεσα από το κοινό, κάτι που συχνά θα έκανε όσο εξελισσόταν η βραδιά, ενώ κομμάτια σαν τα “Say Something”, “Born of Frustration” και “Sit Down”, δεν γινόταν παρά να φέρουν την αποθέωση για τους James.
“Είμαι πολύ χαρούμενος που σπάσατε τον 'κανόνα για τα κινητά', για αυτό μας αρέσει να ερχόμαστε εδώ”, είπε ο frontman των James μετά από το “She’s a Star”, όπου ο κόσμος αυθόρμητα φώτισε το Ωδείο Ηρώδου Αττικού, ενώ το εντελώς σαουντρακικό τέλος του “Beautiful Beaches”, “για την κλιματική αλλαγή και την εξαφάνιση των ειδών”, το “Hymn from a Village” με τον τρομπετίστα Andy Diagram να παίρνει τη δική του θέση ανάμεσα στον κόσμο, το “Nothing but Love” με τη χορωδία να βγαίνει μπροστά, το “Moving On” “για αυτούς που χάσαμε”, το ιδανικά εκτελεσμένο με την ορχήστρα “Of Monsters & Heroes & Men”, το καινούριο “Love Make a Fool”, καθώς και το “Hello” με την καθηλωτική ερμηνεία του Tim Booth και της Chloe Alper, βρέθηκαν δικαιωματικά στα highlights του εορταστικού live.
Όπως βέβαια και το “Medieval”, κορυφαία στιγμή του άλμπουμ “Be Opened by the Wonderful” και συνεπώς και της βραδιάς στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
Ορεξάτος (όπως πάντα) ο Tim Booth, στα 63 του πλέον αλλά διατηρώντας αναλλοίωτη τη φωνή του και το performance του, έκανε μια “αποτυχημένη απόπειρα” να ξεκινήσει το δεύτερο μέρος της συναυλίας μετά από 15λεπτο διάλειμμα, διευθύνοντας την ορχήστρα στο “Boléro” του σπουδαίου Maurice Ravel εν τη απουσία του Joe Duddell (“όταν ο μαέστρος λείπει, υπάρχει πρόβλημα”, είπε με χιούμορ και στο “Riders”, άλλη μια στιγμή από τα 80s), ενώ μας προέτρεψε να μην ψάξουμε την ερμηνεία του “Alaskan Pipeline” (“είμαι σίγουρος, όμως, ότι στο τέλος θα το κάνετε και θα ανοίξετε το Κουτί της Πανδώρας, άλλος ένας τίτλος του οποίου δεν θα έπρεπε ποτέ να αποκαλυφθεί το νόημα!”).
Κατά τα άλλα, ζήσαμε για να ακούσουμε από τους James με ορχήστρα και χορωδία στο Ηρώδειο, το αουτσάιντερ “Space” και τον στίχο “Calling, calling, calling you to see through me”, το “Tomorrow”, μα πάνω από όλα το “Someone’s Got It in for Me” (αδύνατο να έλειπε αυτό το κομμάτι από τον δίσκο και από το live). Πού να μου το έλεγαν πριν από καμιά 25αριά χρόνια, δηλαδή.
Προφανώς, όμως, η στιγμή που οι James σήκωσαν τον κόσμο στο πόδι, δεν ήταν άλλη από το “Laid”, για πάντα φοιτητοτράγουδο με το στιχάκι “This bed is on fire with passionate love / The neighbours complain about the noises above / But she only cums when she’s on top”, ενώ όσο η παλέτα του φωτισμού εναλλασσόταν συνεχώς στο μνημείο και η χορωδία ερμήνευε από τις κερκίδες το “All the Colours of You” και το “Many Faces”, οι James υπενθύμιζαν ότι μπορεί τα χρώματα να είναι πολλά, όμως η μουσική είναι μία, όπως και η αγάπη από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Βλέποντας, από την άλλη, τον Tim Booth να μεταφέρει το βλέμμα του από την μπάντα στην ορχήστρα και από τη χορωδία στον κόσμο, κατά τη διάρκεια του “Sometimes”, σκεφτόμουν ότι αυτός εδώ ο άνθρωπος εκείνη τη στιγμή, δεν γίνεται παρά να μονολογεί μέσα του “ναι, τα κατάφερα...”.
Στο συγκεκριμένο σημείο, η βραδιά ήταν προγραμματισμένο να ολοκληρωθεί. Όμως οι James ένιωσαν την ανάγκη να γυρίσουν πίσω, πριν αποχαιρετήσουν ολοκληρωτικά τη σκηνή. Και το έκαναν, μαζί με τους δεκάδες συνεργάτες και συνεργάτιδές τους σε αυτή την επετειακή περιοδεία, για το “Top of the World”. Ήταν σαν να βρίσκονται εκεί. Στην πιο υψηλή κορυφή.
Μετά από 3 ώρες, έχοντας δει ένα τόσο αγαπημένο συγκρότημα να δημιουργεί από την αρχή την ιστορία του, σε μια επιβλητικού μεγέθους παραγωγή και σε έναν χώρο που κάθε καλλιτέχνης στον κόσμο θα ήθελε να βρεθεί έστω και για μια νύχτα, μόνο τυχερός θα μπορούσες να νιώθεις. Είδες τελικά πώς έρχονται καμιά φορά τα πράγματα;
Setlist: Magic Bus / We’re Going to Miss You / The Shining / Dust Motes / The Lake / Beautiful Beaches / Say Something / Space / Ten Below / Hymn from a Village / Moving On / Nothing But Love / Born of Frustration / Sit Down / Love Make a Fool / Medieval / Someone’s Got It in for Me / Alaskan Pipeline / Of Monsters & Heroes & Men / She’s a Star / Hello / Riders / Laid / All the Colours of You / Many Faces / Tomorrow / Sometimes / Top of the World.
* Φωτογραφίες: Αφροδίτη Ζαγγανά
Please wait...