Η αρχή με τους BLAME KANDINSKY και το πρόσφατο “Eclectic Ruiner” (2022), που ήρθε να διαδεχτεί το “Spotting Elegance in Chaos” (2017), δεν θα μπορούσε να είναι καταλληλότερη για ό,τι θα επακολουθούσε, με σύμμαχο τον εξαιρετικό τους ήχο.
Παρακολουθώντας στενά τους διδάσκαλους τους mathcore (Converge, Dillinger Escape Plan και όλα τα συναφή πρωτοπόρα σχήματα του ιδιώματος), οι Αθηναίοι έχουν κατορθώσει να είναι one of a kind στην ελληνική σκηνή και το 50λεπτο σετ τους στο, γεμάτο από νωρίς, Temple, το απέδειξε περίτρανα.
Setlist: Vague / Discomfort / Ruined / Complicit / Empty. / Motivation / Piquerism / Gertrude / Lisp / Delusional / Ego. / Chasten.
Από την άλλη, οι BIRDS IN ROW επισκέπτονταν για πρώτη φορά την Αθήνα (το μακρινό 2011 είχαν βρεθεί σε Θεσσαλονίκη και Λάρισα, κάτι που θυμήθηκε κατά τη διάρκεια του live ο τραγουδιστής/κιθαρίστας τους Bart Hirigoyen), έχοντας στις αποσκευές τους το “Gris Klein” (2022), ένα άλμπουμ που δικαίως έκανε φοβερό ντόρο και έδειξε ότι διόλου τυχαία δεν ήταν η επιλογή των Cult of Luna να τους συμπεριλάβουν στη δική τους δισκογραφική Red Creek.
Η, κάτι παραπάνω από ωριαία, εμφάνιση των Γάλλων ήταν δεδομένο, λοιπόν, ότι θα στηριχθεί στον περσινό δισκογραφικό τους θρίαμβο, με έξτρα πινελιές από τα “We Already Lost the World” (2018) και “You, Me & the Violence” (2012), ενώ κυριότερο χαρακτηριστικό των Birds in Row, όπως το περιμέναμε δηλαδή, είναι ότι καταθέτουν την ψυχούλα τους επί σκηνής (ειδικά ο μπασίστας Quentin Sauve έδωσε πραγματικά ό,τι είχε και δεν είχε).
Ηχητικά, οι Birds in Row τιμούν βεβαίως τις hardcore punk καταβολές τους, όμως περήφανα ανήκουν στο post-hardcore ρεύμα που μας προσφέρει απλόχερα το ένα σπουδαίο συγκρότημα μετά το άλλο τα τελευταία χρόνια, ενώ σχηματικά και μιας που το αναφέρει και το όνομά τους, θα μπορούσες να τους περιγράψεις ως... τα πουλιά που χαζεύεις να βρίσκονται στη σειρά πάνω σε ένα σύρμα και, επηρεασμένος από τον μαέστρο Χίτσκοκ, αναρωτιέσαι πότε θα έρθει η ώρα που θα σου επιτεθούν...!
Πράοι και γαλήνιοι στα, λίγα διαλείμματα που επέλεξαν να κάνουν, καθώς ως επί το πλείστον έπαιζαν το σετ μονοκοπανιά, με τον Bart να κάνει μια σύντομη και πολύ βιωματική αναδρομή στην πορεία του γκρουπ και στο τι αυτό πρεσβεύει στιχουργικά, αλλά και μια απαραίτητη αναφορά στην εξέγερση του τελευταίου διαστήματος στη Γαλλία και στο πόσες ομοιότητες υπάρχουν στις κοινωνίες που προσπαθούν να αντισταθούν στη λαίλαπα του καπιταλισμού και των ολιγαρχών, οι Birds in Row άλλαζαν εντελώς πρόσωπο όταν έπιαναν όργανα και μικρόφωνα, με τα “Water Wings”, “Cathedrals”, “Nympheas”, “Fossils”, “Grisaille” και “Rodin” να σηκώνουν στο πόδι το κατάμεστο Temple και τα “Confettis”, “Noah”, “15-38” και “We vs. Us” να εμπεριέχουν εκείνα τα post-punk στοιχεία που κάνουν το τρίο από το Λαβάλ τόσο μελωδικό, όσο και οργισμένο ταυτόχρονα.
Αφού ο Hirigoyen μας ευχαρίστησε, εκ μέρους των Birds in Row, που τους υποδεχθήκαμε μεγαλοπρεπώς, ερμήνευσε ιδανικά το slow tempo “Last Last Chance”, για να έρθει έπειτα η σειρά του ισοπεδωτικού “I Don’t Dance”, αλλά και της κορυφαίας στιγμής “You, Me & The Violence”, που ήρθε απρόσμενα στο τέλος, καθώς όπως ο Bart ανέφερε “δεν συνηθίζουμε να κάνουμε encore, δεν είμαστε δα και... γέροι ροκ σταρ, αλλά εσείς το αξίζετε”.
Ένα καθαρτικό, τίμιο, αληθινό και συναισθηματικό live από τους Birds in Row, λίγες ημέρες μάλιστα μετά από την επίσης εμφατική επίσκεψη των Brutus. Τέτοιες νύχτες έχουμε ανάγκη...
Setlist: Water Wings / Daltonians / Confettis / Noah / Cathedrals / Nympheas / 15-38 / Fossils / We vs. Us / Grisaille / Trompe l’Oeil / Rodin / Last Last Chance / I Don’t Dance / You, Me & The Violence.
* Φωτογραφίες: Γιάννης Νέγρης
Please wait...