Οι ΣΤΙΧΟΙΜΑ μπούκαραν στο κατάμεστο Fuzz Live Music Club, για να παρουσιάσουν τις “Μηχανές” στην ολότητά τους (τριπλό βινύλιο, μην ξεχνιόμαστε), αλλά και να κάνουν μια γενναία επιλογή από την υπόλοιπη δισκογραφία τους, κυρίως από τη “Θάλασσα” που ακολούθησε χρονικά το τιμώμενο άλμπουμ της βραδιάς.
Μέσα σε 3 ώρες και ανάμεσα σε 45 (!) τραγούδια, ο Xplicit και η Μαρίνα, παρέα με τον Σίφουνα, τον Marginal και τον Dask, έβαλαν ξανά και ξανά φωτιά στην αρένα, ανανεώνοντας το ραντεβού για το επόμενο Σάββατο (3/12) και την επαναληπτική “μάχη με τις μηχανές”.
Όταν οι Στίχοιμα ανέβηκαν στη σκηνή με το ομότιτλο τραγούδι, δεν υπήρχε πια κανένας γυρισμός. Από το Κύτταρο και την αξέχαστη πρώτη παρουσίαση του δίσκου, στο πανηγυρικά sold out Fuzz σχεδόν μια δεκαετία μετά, ο δρόμος υπήρξε μόνο ανοδικός για αυτούς, χωρίς να κοιτάξουν ποτέ πίσω, παρά μόνο για να κρατήσουν ζωντανές τις ρίζες του δικού τους, ριζοσπαστικού και γεμάτου μηνύματα hip hop.
“Πατρίδα”, “Εδώ Αθήνα”, “Είμαι Χαμένος” και το venue να πάλλεται συνεχώς. “Συμμορία των Δέκα” αφιερωμένο “στους συλληφθέντες των Προσφυγικών”. “Ο Τοίχος” που “έγραφε όσα σκέφτεται ο κόσμος κρυφά”. “Νιώσε μας” αλλά “μόνο μη λες να φύγω, δεν έχω που να πάω, πατρίδα μου είν’ το χώμα που τώρα πατάω” (εκείνη την περίοδο η Χ.Α. έμπαινε για πρώτη φορά στη βουλή και ο Άδωνις με τον Βορίδη στη Ν.Δ., θυμάσαι;).
“Τα Όνειρά μου”, “Βία”, “Άνθρωποι”, “Τέλος” και όλα τα υπόλοιπα τραγούδια, που έκαναν τις “Μηχανές” ένα τόσο αξιομνημόνευτο δημιούργημα. Και μετά, πάμε στον δεύτερο γύρο, “Όπως Τότε”.
“Θέση Κενή”, “Σιωπηλό”, “Σε Ένα Ισόγειο Μες στη Μεσόγειο”, “Θάλασσα”, “Βράχος” με τους Λόγος Τιμής special guests, “Κραυγή των 9”, “Κανείς”, “Σημαία”, “Βαστίλη”, ακαπέλα το “Κίνημα ’93 ”, “Δεν Καταλαβαίνεις”, “Ταξιδεύω” από τα παλιά, “Ο Ξένος”, “Aurora”, “Μέρα που Σκεφτήκαμε Εμάς” και πολλά ακόμη.
Ευχαριστήριο στον Dj Moya που άνοιξε τη βραδιά με ένα σύντομο vinyl set, σε όλη τους την παρέα και στον κόσμο που τους στηρίζει. “Βαγόνι” για το τέλος. Ή μήπως όχι;
“Είμαι Χαμένος” ξανά, για να λήξει η συναυλία όπως πρέπει. Η σημαία με το μήνυμα “qui tacet consentit” να ανεμίζει για τελευταία φορά. Τελευταία, για αυτή τη νύχτα. Γιατί θα έρθουν και πολλές ακόμη.
Στίχοιμα για πάντα, γιατί η σιωπή δεν θα πάψει ποτέ να είναι συνενοχή.
Setlist: Αρχή / Μηχανές / Πατρίδα / Δαίμονας / Το Τσίρκο / Εδώ Αθήνα / Γρανάζι / Είμαι Χαμένος / Δικό μου / Συμμορία των Δέκα / Ο Τοίχος / Γενιά Μες στα Σκουπίδια / Νιώσε μας / Ό,τι δεν σας Κάνει / Τα Όνειρά μου / Στην Αγκαλιά του Μάρκου / Βία / Είμαι Λάθος / Άνθρωποι / Τέλος / Όπως Τότε / Παιδιά / Θέση Κενή / Σιωπηλό / Ερωτευμένος / Σε Ένα Ισόγειο Μες στη Μεσόγειο / Θάλασσα / Αετός και Άρκτος / Βράχος / Κραυγή των 9 / Ορίζοντας / Δίπλα Μαξιλάρι / Νύχτα του Δεκέμβρη / Κανείς / Σημαία / Βαστίλη / Δεν Καταλαβαίνεις / Νερά του Γάγγη / Ταξιδεύω / Ο Ξένος / Κόκκινο / Aurora / Μέρα που Σκεφτήκαμε Εμάς / Βαγόνι / Είμαι Χαμένος.
* Φωτογραφίες: Γιάννης Νέγρης