Για αρχή, είχα προσωπικά επιτέλους τη χαρά να δω ζωντανά τους Θεσσαλονικείς ONCE UPON A WINTER, μια από τις πιο λυρικές και συναισθηματικές μπάντες της εγχώριας post σκηνής, με το πρόσφατο όσο και εξαιρετικό “Void Moments of Inertia”, να αποτελεί το 4ο άλμπουμ τους μόλις σε μια 5ετία.
Έχοντας συγκεντρώσει στο σχήμα μια παρέα εξαιρετικών μουσικών, ο Ηλίας Κακάνης έχει κατορθώσει με ταπεινότητα να κάνει το όραμά του πραγματικότητα, αφενός δημιουργώντας μουσική με την πραγματική έννοια της λέξης και αφετέρου να μοιράζεται τη σκηνή με σπουδαία διεθνή ονόματα.
Ένα εξ αυτών οι DEAFHEAVEN, που επέστρεψαν στην Ελλάδα μετά από 8 χρόνια, στα mid-30s τους πλέον, προσελκύοντας αυτή τη φορά σαφώς περισσότερο κόσμο στο Gagarin 205 Live Music Space και με το περσινό “Infinite Granite” να σηματοδοτεί μία - προσωρινή ή μόνιμη, θα φανεί - στροφή στον ήχο τους.
Στον τελευταίο σταθμό της ευρωπαϊκής τους περιοδείας, οι Καλιφορνέζοι ήταν σαρωτικοί, κυρίως όταν “έπαιζαν το blackgaze”, το ιδίωμα δηλαδή που οι ίδιοι διέδωσαν στο πιο mainstream κοινό, με την κυκλοφορία του επιβλητικού και παγκοσμίως αναγνωρισμένου “Sunbather” το 2013.
Από τα πρώτα δευτερόλεπτα του εναρκτήριου “Shellstar”, ο George Clarke απέδειξε ότι γνωρίζει καλά τον ρόλο του performer, ανεξάρτητα με το αν υστερούσε στα καθαρά φωνητικά που απαιτούν τα νέα τραγούδια του γκρουπ, με αποτέλεσμα ενίοτε να τα “σκληραίνει”, ενώ τα “In Blur” και “Great Mass of Color”, έκλεισαν τον πρώτο κύκλο του “Infinite Granite” σε αυτή τη συναυλία.
Η συνέχεια ανήκε στους οι “μπλακμεταλάδες Deafheaven της διπλανής πόρτας”, καθώς στο άκουσμα των λέξεων “και τώρα, ένα τραγούδι από το 'Ordinary Corrupt Human Love', αυτό είναι το 'Honeycomb'”, οι Αμερικανοί γνώρισαν την αναμενόμενη αποθέωση.
“Το ’14 ήταν η πρώτη φορά που ήρθαμε στην Αθήνα, βέβαια δεν θα περιμένουμε άλλα 8 χρόνια για να επιστρέψουμε, όμως ας παίξουμε ένα κομμάτι από τότε... Μην με κοιτάτε, κουνηθείτε!”. Και δωσ’ του blast beats από τον Daniel Tracy, και δωσ’ του κραυγές από τον George Clarke στο “From the Kettle Onto the Coil”, για να πάρει τη σκυτάλη το φοβερό “Worthless Animal”, ο ορισμός του post-black metal, εκεί που οι μελωδίες συναντούν τα ακραία φωνητικά.
Επιστροφή στο “Infinite Granite” με τα “The Gnashing” και “Mombasa”, τα δύο κορυφαία τραγούδια του δίσκου, και μετά, στο encore, το χάος.
Οι Deafheaven επανήλθαν στη σκηνή με το “Brought to the Water”, οπότε είτε φορούσες κοστούμι, είτε μαύρο t-shirt, είτε είχες μακριά μαλλιά, είτε όχι, απλά έσπαγες το σβέρκο σου, ενώ στο πλέον δημοφιλές τους κομμάτι “Dream House”, οι Καλιφορνέζοι απλά “έπαιξαν τα ρέστα τους”.
Κι εσύ, να μένεις την επόμενη μέρα με την απορία “τι είδαμε πάλι χθες”...
Setlist: Shellstar / In Blur / Great Mass of Color / Honeycomb / From the Kettle Onto the Coil / Worthless Animal / The Gnashing / Mombasa / Brought to the Water / Dream House.
* Φωτογραφίες: Γιάννης Νέγρης
Please wait...