i-JUKEBOX.gr

Το ξεκίνημα της τέταρτης ημέρας του RELEASE ATHENS, βρήκε τους MEDEN AGAN να καταθέτουν ψυχούλα υπό ανυπόφορη ζέστη στην Πλατεία Νερού, δίνοντας μια αντιπροσωπευτική γεύση από τον συμφωνικό τους ήχο στον περιορισμένα χρόνο που είχαν στη διάθεσή τους, με τη Δήμητρα Παναρίτη να τα πηγαίνει περίφημα στον ρόλο της frontwoman/performer.

Σειρά έπαιρναν εν συνεχεία οι RHAPSODY OF FIRE, στην επιστροφή τους στο Release Athens μετά από το αντίστοιχο bill του 2019.

Οι Ιταλοί παρουσίασαν τραγούδια από τα δύο τελευταία τους άλμπουμ “Glory for Salvation” (2021) και “The Eighth Mountain” (2019), από την εποχή Giacomo Voli δηλαδή στα φωνητικά, χωρίς βέβαια να παραλείπουν και μια αναδρομή στο ένδοξο παρελθόν που τους ανέδειξε ως πιονέρους του συμφωνικού power metal, με κομμάτια σαν τα “The March of the Swordmaster”, “Dawn of Victory”, “Land of Immortals” και “Emerald Sword”.

Από την άλλη, η τελευταία φορά που είχαμε τη δυνατότητα να απολαύσουμε ζωντανά τους ROTTING CHRIST, ήταν λίγο πριν η πανδημία σκεπάσει τα πάντα, οπότε 2,5 χρόνια ήταν πάρα πολλά, δεν βρίσκετε;

Το ίδιο μάλλον θεώρησε και το γκρουπ, που έστω και μονάχα για μια ωρίτσα και κάτι, έσπειρε και θέρισε στη σκηνή της Πλατείας Νερού, ανεξαρτήτως αν αρχικά, στα “ΧΞΣ”, “P’unchaw Kachun - Tuta Kachun”, “Athanati Este”, “Elthe Kyrie” και “Apage Satana”, διέκρινα ένα σχετικό μούδιασμα.

Όταν το φως έπεσε πλέον οριστικά και αντικαταστάθηκε από το σκότος, οι Rotting Christ ήταν ισοπεδωτικοί, με τα “Dies Irae”, “King of a Stellar War”, “Fgmenth, Thy Gift”, “Societas Satanas”, “In Yumen-Xibalba”, “Grandis Spiritus Diavolos” και “Non Serviam”, να φέρνουν κράμπες στο σβέρκο μας και πόνο στη μέση μας.

Setlist: ΧΞΣ / P’unchaw Kachun - Tuta Kachun / Athanati Este / Elthe Kyrie / Apage Satana / Dies Irae / King of a Stellar War / Fgmenth, Thy Gift / Societas Satanas / In Yumen-Xibalba / Grandis Spiritus Diavolos / Non Serviam.

Και πάμε τώρα στην, κλασικά, πιο πολυσυζητημένη (κυρίως ελέω social media) συναυλία της χρονιάς. Καταρχήν, ήταν δεδομένο πως οι MANOWAR θα παρουσιάσουν και πάλι ένα εντυπωσιακό σόου, όπως και στο Release Athens του 2019, καθώς η μπάντα και η διοργάνωση έχουν βρει έναν δίαυλο επικοινωνίας και, εν ολίγοις, βγαίνει άκρη μεταξύ τους.

Τώρα, βέβαια, για το ποιο από τα δύο σόου ήταν πιο φαντασμαγορικό, περί ορέξεως θα μπορούσαμε να πούμε. Αν με ρωτάτε πάντως, προσωπικά θα προτιμήσω αυτό του 2019, ίσως γιατί αυτό που προηγείται σου μένει πιο πολύ, ίσως γιατί είχε προσελκύσει περισσότερο και πιο παθιασμένο κόσμο, ίσως γιατί το setlist ήταν καλύτερο, ίσως γιατί οι πολεμίστρες και οι “κομπάρσοι”-μονομάχοι πάνω στη σκηνή, είχαν τότε άλλη χάρη, σε σχέση με τις πιο κοινότυπες, ας πούμε φωτιές, τους καπνούς και τα υπόλοιπα εφέ. Και τότε και τώρα βέβαια, μια χαρά οι βιντεοπροβολές στη γιγαντιαία οθόνη πίσω.

Επίσης, αναφορικά με το στήσιμο του set σε αυτό το ξεκίνημα του “Crushing the Enemies of Metal Tour”, ήταν φανερή αφενός η κοιλιά που έκανε η εμφάνιση των Manowar, στο διάστημα από το “Sword of the Highlands” μέχρι και το τελείωμα της παρουσίασης των μερών του “The Revenge of Odysseus”, που κυκλοφόρησε την ίδια μέρα ψηφιακά, αφετέρου η έλλειψη μερικών ακόμα κομματιών από τους τόσους ύμνους που έχουν οι Αμερικανοί και που θα μπορούσαν να απογειώσουν σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό το live, πέρα από τα “Manowar”, “Kings of Metal”, “Defender”, “Gates of Valhalla”, “Warriors of the World United”, “Sign of the Hammer”, “Hail and Kill”, “Battle Hymn” και “Black Wind, Fire and Steel”.

Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, δεν έχουμε κάθε μέρα τη δυνατότητα, ούτε κατά διάνοια δηλαδή, να βλέπουμε να ανεβαίνει στη σκηνή ένας διεθνούς εμβέλειας ηθοποιός σαν τον James Cosmo, γνωστός από δεκάδες παραγωγές όπως τα “Highlander”, “Braveheart” και “Game of Thrones”, για μια εισαγωγική αφήγηση (εν προκειμένω στο “Sword of the Highlands”), αποκλειστικά για το ελληνικό κοινό.

Στους special guests της βραδιάς, ήταν όπως αναμενόταν ο Κωνσταντίνος Καζάκος, ενδεδυμένος πάνω στη σκηνή ως Τηλέμαχος, καθώς και ο πατέρας του Κώστας, έστω και δια ηχογράφησης ως Οδυσσέας, όπως και η Chiara Tricarico των Moonlight Haze. Έτσι ολοκληρώθηκε ο κύκλος του νέου EP των Manowar, με τα “Athena’s Theme”, “Telemachus - Part I”, “Where Eagles Fly”, “Odysseus and Calypso - The Island of Ogygia” και “Immortal” να παρουσιάζονται σε παγκόσμια live πρεμιέρα, αν μη τι άλλο κάτι πολύ σημαντικό.

Στα του ήχου δε, θα αρκεστώ απλά να πω το προφανές, ότι είναι αχρείαστο μια μπάντα να παίζει ΤΟΣΟ δυνατά, σε σημείο που να ακούγεται σε μπαλκόνια σπιτιών χιλιόμετρα μακριά, όπως και πολύ άσχημο (αλλά αναμενόμενο, για τον DeMaio μιλάμε), η κιθάρα να θάβεται στον Άδη και το μπάσο να ακούγεται σε όποιον θεό πιστεύει ο καθένας. Όχι τίποτα, θα μπορούσε ο E.V. Martel να συνεχίσει στη βραζιλιάνικη Manowar tribute band Kings of Steel, πιο πολύ θα το διασκέδαζε εκεί!

Εντάξει, αστειεύομαι για κάτι που από χθες βράδυ έχει γίνει ανέκδοτο και memes. Πόσο ανέκφραστος πια να είναι κάποιος που παίζει metal! Λες και ο DeMaio τους περνάει από casting, για να παραμείνουν μουγγοί, ακίνητοι και ακλόνητοι, ο κόσμος να χαλάει. Βλέπαμε στις γιγαντοοθόνες τον E.V. Martel και τον νεοφερμένο ντράμερ Dave Chedrick, και δεν ξέραμε αν πρέπει να γελάσουμε ή να στενοχωρηθούμε. Πολύ σφίξιμο, σαν τον αρχηγό των Manowar ένα πράγμα.

Για να φτάσω και στο προκείμενο πάντως, κάτι για το οποίο όλος ο ντουνιάς συζητάει σήμερα, ένα είναι το ερώτημα. Πώς τους πετσόκοψες έτσι, ρε Eric Adams, σχεδόν στα 70 σου; Φοβερή απόδοση, από αυτή τη φωνή που συνόδεψε όλα εκείνα τα χρόνια στα οποία μάθαμε τι εστί Manowar και τους γουστάραμε, τους σνομπάραμε, τους ακούσαμε, τους αφήσαμε, τους ξαναπιάσαμε, με τις αντιφάσεις τους, την extravaganza τους, τα συν τους και τα πλην τους.

Όσο και boring να είναι τα (ντεμέκ) σόλο στο μπάσο και τα λογύδρια του DeMaio για άλλα φεστιβάλ (εντάξει Joey, το 99% των ονομάτων-μεγαθηρίων που παίζουν στο εξωτερικό είναι μαλάκες, εσείς ξέρετε καλύτερα), όσο και να καταντάει λίγο εκνευριστικό αυτό το δίπολο γύρω από το όνομά τους (lovers και haters), όσο και άγαρμπο αποτέλεσμα να έχουν τα προηχογραφημένα μέρη, το βέβαιο είναι πως στην επιστροφή τους, που ήδη προαναγγέλθηκε, πάλι εκεί θα είμαστε. Για τον Θωρ, ρε γαμώτο!

Setlist: Manowar / Kings of Metal / Dark Avenger / Defender / Gates of Valhalla / Sword of the Highlands / Athena's Theme / Telemachus - Part I / Where Eagles Fly / Odysseus and Calypso - The Island of Ogygia / Immortal / Warriors of the World United / Sign of the Hammer / Hail and Kill / The Dawn of Battle / Holy War / Fight Until We Die / Battle Hymn / The Glory of Achilles / Black Wind, Fire and Steel.