i-JUKEBOX.gr

Ως εκ τούτου, το φετινό ATHENSROCKS μόνο διασκέδαση και ξενοιασιά είχε να προσφέρει, στοιχεία τόσο απαραίτητα για την ψυχοσύνθεση όλων μας, οπότε χωρίς περαιτέρω χρονοτριβή στα εισαγωγικά, ξεκινάμε με FUNDRACAR και (ποιο άλλο από το) “Alpha Frequency”, για να γίνει ο καλός ο σεφτές, ο πανηγυρτζίδικος και ο πανκοροψυχεδελικός στο ΟΑΚΑ, από ένα σχήμα του οποίου κάθε μουσικός διατηρεί την ξεχωριστή οντότητα και προσωπικότητα, και όλοι μαζί δημιουργούν αυτή την εξέχουσα πολυσυλλεκτικότητα.   

Το κοινό τίμησε από νωρίς με την παρουσία του όλα τα σχήματα - άλλωστε οι Φαντρακαραίοι βρίσκονται σε συνεχή άνοδο και σε φοβερή φόρμα - οπότε με “Μάζζικ”, “Γκόμενες Φάνκυ”, “Το Λέσι”, “Obi-Wan Kenobi”, “Ομόνοια”, “Νάτη Πάλι” και “Νόμιμη Φούντα”, παίχτηκε ωραία και τίμια μπαλίτσα στα τσιμέντα.

Setlist: Alpha Frequency / Μάζζικ / Γκόμενες Φάνκυ / Το Λέσι / Obi-Wan Kenobi / Ομόνοια / Νάτη Πάλι / Νόμιμη Φούντα.

Από την άλλη, για τη σχέση των RUMJACKS με το ελληνικό κοινό δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά, από το 2017 και έπειτα που ξεκίνησαν να έρχονται στην Αθήνα, πάντοτε τσουγκρίζονται τα ποτήρια στις παμπ, πέφτει ιδρώτας και σπρωξίδι στα live τους, χαιρετούρες πριν και μετά, και όλα τα σχετικά.

Ο Mike Rivkees μια χαρά τα πηγαίνει στη θέση του frontman - ούτως ή άλλως το περσινό “Hestia” είναι κατ’ εμέ η κορυφαία τους δουλειά και ένα από τα καλύτερα Celtic punk άλμπουμ των τελευταίων χρόνων - οπότε όλα πρίμα προμηνύονταν και όλα πρίμα εξελίχθηκαν.

Το tin whistle σφύριξε, στην κυριολεξία, την έναρξη και οι Rumjacks ανέβηκαν στη σκηνή του AthensRocks με το “Kirkintilloch” από τα παλιά, ενώ στην πορεία παρουσίασαν είτε κομμάτια από τη νέα τους εποχή (πρόσφατη και η κυκλοφορία του “Brass for Gold” EP), είτε παλαιότερές τους στιγμές.

Ως ένα συγκρότημα που κάθε φεστιβάλ θα ήθελε στο line-up του, ζέσταναν στην ιδανική θερμοκρασία τις μηχανές με “A Fistful O’ Roses”, “My Time Again”, “Through These Iron Sights”, “Hestia”, “Light in My Shadow”, “The Pot & Kettle”, “An Irish Pub Song” και όλα τα συναφή εργαλεία.

Setlist: Kirkintilloch / Bounding Main / Bloodsoaked in Chorus / A Fistful O’ Roses / My Time Again / Sainted Millions / Bullhead / Through These Iron Sights / The Black Matilda / Saints Preserve Us / One for the Road / Hestia / Light in My Shadow / The Pot & Kettle / An Irish Pub Song / I’ll Tell Me Ma.

Βέβαια, μέσα σε όλα τα στραβά που έφερε η πανδημία, είναι και ότι σταμάτησε απότομα το τρένο (ή το βαν, αν θέλεις) των VILLAGERS OF IOANNINA CITY, μετά την κυκλοφορία του αριστουργηματικού “Age of Aquarius”, του οποίου τη live παρουσίαση είχαμε τη χαρά τουλάχιστον να βιώσουμε σε δύο αξέχαστα σόου, στο Θέατρο Βράχων και στο Tae Kwon Do.

Από τότε είχαμε να τους δούμε, λοιπόν, σε “φουλ πανσιόν” ηλεκτρικό σόου (έστω και χωρίς τα εκπληκτικά εφέ στο background), οπότε “Age of Aquarius” για αρχή και πάμε για μία ακόμη περιπλάνηση στη Μητέρα Γη, όπως ο ήλιος σιγά σιγά έδυε, χρωματίζοντας τη σκηνή.

Το “Σκάρος”, με τη σειρά του, αιώνια θα τιμάει το μέγιστο “One of These Days” των Pink Floyd, ενώ ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει ότι αφενός τα “Dance of Night” και “Father Sun” υπήρξαν δύο από τις αρτιότερες συνθέσεις των Villagers of Ioannina City, αφετέρου πως τα “Millennium Blues” και “For the Innocent” είπαν αυτά που είχαν να πουν, την κατάλληλη στιγμή και με τον κατάλληλο τρόπο.

Η θερμοκρασία στην πλατεία του ΟΑΚΑ είχε ανέβει για τα καλά, οπότε τα “Τι Κακό” και “Ζβάρα” τερμάτισαν το θερμόμετρο, ενώ ο διονυσιακός/ψυχεδελικός live τρόπος με τον οποίο οι V.I.C. ρίχνουν τη γέφυρα στο “Καρακόλια”, απλά σε αφήνει με ανοιχτό το στόμα, αν δηλαδή δεν έχεις βρεθεί στη μέση της αρένας να χοροπηδάς χωρίς αύριο.

Setlist: Age of Aquarius / Σκάρος / Dance of Night / Arrival / Father Sun / Millennium Blues / For the Innocent / Τι Κακό / Ζβάρα / Καρακόλια.

Πάντως, η αλήθεια να λέγεται, κάποτε συζητούσαμε με φιλαράκια πώς διάολο θα γίνει να προγραμματίσουμε ένα ταξίδι στο εξωτερικό για να δούμε live τους DROPKICK MURPHYS, καθώς φως στον ορίζοντα δεν φαινόταν για Ελλάδα μεριά, και τώρα πλέον όχι απλά οι Βοστονέζοι μας επισκέπτονται τακτικά, αλλά επιλέγουν και την Αθήνα για να γυρίσουν live video clip, εν προκειμένω για το “Two Sixies Upside Down” (παίχτηκε δύο φορές κατά τη διάρκεια του set), ένα από τα τραγούδια που θα κοσμούν τη νέα τους δουλειά, αφιερωμένη στα έργα του θρυλικού αντιφασίστα μουσικού Woody Guthrie.

Κατά τα άλλα, όπως τα ξέρεις. Πυρσοί, ιαχές “let’s go Murphys”, crowd surfing και κλοτσιές ανάποδα, o Ken Casey να κατεβαίνει συνεχώς από τη σκηνή για να τα πει παρέα με το κοινό, ένα συγκρότημα που πρέπει έστω και μια φορά να δεις live στη ζωή σου, για να αντιληφθείς τι σημαίνει να τιμάς τον κόσμο που σε ακολουθεί.

Ντου, λοιπόν, στο AthensRocks από τους Dropkick Murphys με “Middle Finger”, ονειρική συνέχεια με “The State of Massachusetts”, “The Boys Are Back” και “Johnny, I Hardly Knew Ya”, μια νέα και μεγαλύτερη στάση στο περσινό “Turn Up That Dial”, με “Mick Jones Nicked My Pudding”, “L-EE-B-O-Y”, “Chosen Few” (για τον “dickhead” τον Trump), “Smash Shit Up” και όχι μόνο, αλλά και ενδιάμεση πάσα στα oldschool “Barroom Hero” και “Do Or Die”, έτσι, για να συνδεθούν με τη μία 25 χρόνια πορείας.

Και “You’ll Never Walk Alone” είχε το πρόγραμμα, και “Fields οf Athenry”, και “Good as Gold”, και “The Gang’s All Here”, αλλά και “Curse of a Fallen Soul”, ως χαιρετισμό στον Al Barr που δεν μπόρεσε να ακολουθήσει την περιοδεία, καθώς φροντίζει την άρρωστη μητέρα του.

Με τη σειρά του, το “Worker’s Song” αφιερώθηκε στον ουκρανικό λαό, με τον Mike Rivkees να συνοδεύει ερμηνευτικά τον Ken Casey, ενώ τα “Rose Tattoo” και “I’m Shipping Up to Boston”, μαζί με το “Kiss Me, I’m Shitfaced” που έριξε την αυλαία, αποτέλεσαν μια ακόμη αφορμή για αγκαλιές, συλλογικό τραγούδι και κλωτσοπατινάδες. Μέρφις, μόνο.

Setlist: Middle Finger / The State of Massachusetts / The Boys Are Back / Johnny, I Hardly Knew Ya / Queen of Suffolk County / The Bonny / Mick Jones Nicked My Pudding / L-EE-B-O-Y / Barroom Hero / Do Or Die / Chosen Few / Smash Shit Up / The Warrior’s Code / You’ll Never Walk Alone / Two Sixies Upside Down / Fields οf Athenry / Good as Gold / The Gang’s All Here / Curse Of A Fallen Soul / Two Sixies Upside Down / Worker’s Song / Turn Up That Dial / Rose Tattoo / I’m Shipping Up to Boston / Kiss Me, I’m Shitfaced.

* Φωτογραφίες: Γιάννης Νέγρης