Οι TIGER LILLIES είναι το σχήμα που προτιμάς να παρακολουθήσεις σε υπόγειο καταγώγιο μέσα σε σκοτεινό σοκάκι, ένα βροχερό χειμερινό βράδυ, περισσότερο από ό,τι στο, επιβλητικό κατά τα άλλα, Ωδείο Ηρώδου Αττικού με λιγοστούς παρευρισκόμενους, παρόλα αυτά, έστω και έτσι, ξετυλίχθηκαν οι ιστορίες της καραντίνας και του τέλους του μάταιου αυτού κόσμου, δια χειρός και στόματος Martyn Jacques, συνοδεία του μόνιμου συνοδοιπόρου του Adrian Stout, καθώς και του δικού μας Voodoo Drummer, γνωστού από τους “Έλληνες Tiger Lillies” Opera Chaotique.
Ένα ακορντεόν, ένα λιτό drum set και ένα κοντραμπάσο, ενίοτε ένα πιάνο, ένα θέρεμιν, ένα γιουκαλίλι και ένα μουσικό πριόνι, μαζί με τη χαρακτηριστική θεατρική φωνή του Jacques, ήταν τα συστατικά αυτής της βραδιάς, που πήγε πίσω έναν χρόνο ελέω πανδημίας και αποτέλεσε την τελευταία στάση της μίνι ελληνικής περιοδείας των Tiger Lillies, μετά από την Καβάλα και τη Θεσσαλονίκη. Άλλωστε, το βρετανικό σχήμα έχει άρρηκτους δεσμούς με την Ελλάδα, και αυτό αποδεικνύεται όχι μόνο από τη συχνή του παρουσία στα μέρη μας, αλλά και από τη “μετάφραση” των ρεμπέτικων τραγουδιών σε dark cabaret “γλώσσα”.
Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι μόνο στο δεύτερο μέρος της 90λεπτης εμφάνισής τους στο Ηρώδειο, αντιλήφθηκα και θυμήθηκα ξανά τη θεατρικότητα, τον σαρκασμό και την ιδιόμορφη γοητεία των Tiger Lillies, καθώς στο πρώτο κομμάτι της συναυλίας επέλεξαν σχεδόν εξ ολοκλήρου ατμοσφαιρικές στιγμές, που μαζί με αυτό το δυσάρεστο πέπλο της πανδημίας που πλανάται πάνω από τα κεφάλια μας εδώ και ενάμιση χρόνο, καθώς και της απόστασης ανάμεσα σε κοινό και γκρουπ ελέω χώρου, δεν βοήθησε στο να υπάρχει ένα είδους συνεχιζόμενου attachment.
Επειδή, όμως, η γεύση του τέλους είναι αυτή που σου μένει περισσότερο, αναμφίβολα κρατώ το “Gypsy Lament”, το “Murder”, το “Crack of Doom” – ιδανικό soundtrack για την περίοδο που ζούμε, τι “coming soon” δηλαδή, ήρθε και μας κατσικώθηκε – καθώς και το “Start a Fire” με το οποίο οι Tiger Lillies μας αποχαιρέτησαν, που μαζί με τα “Lemonaki”, “Midnight” και “Junkie”, ήταν και τα highlights στην επιστροφή των σημαντικότερων εκπροσώπων του μπρεχτικού punk cabaret στην Ελλάδα.
* Φωτογραφίες: Γιάννης Νέγρης