Ξεκίνημα της βραδιάς, λοιπόν, με τους UNIVERSE217, που μας έχουν λείψει πολύ, η αλήθεια είναι. Μπορεί η συναυλία στην Τεχνόπολη, όπως και παντού όλη αυτή την περίοδο, να ήταν μόνο για καθήμενους, κάτι όμως η ατμοσφαιρικότητα των τραγουδιών, με κορυφαία τα “Harm” και “She”, κάτι το ότι το αθηναϊκό κουαρτέτο το έχει ξανακάνει πολύ επιτυχημένα (2016/Τριανόν), το αποτέλεσμα υπήρξε και πάλι εξαιρετικό, όπως κάθε φορά όταν μιλάμε για το συγκεκριμένο γκρουπ.
Σκυτάλη εν συνεχεία στους headliners NIGHTSTALKER, οι οποίοι επίσης έχουν ζήσει την... εμπειρία με τις καρέκλες (ας πούμε πρόσφατα, στο Θέατρο Ανατολικής Τάφρου στα Χανιά). Το set ήταν εξ ολοκλήρου ακουστικό, οπότε ευκαιρία για το αγαπημένο σχήμα να μας παρουσιάσει αφενός κομμάτια που δεν ακούμε συχνά στις ζωντανές του εμφανίσεις, αφετέρου μια διαφορετική εκδοχή τραγουδιών που επιλέγονται συχνά.
Ούτως ή άλλως, όλα από τα blues ξεκίνησαν, γνωστό τοις πάσι αυτό, και από τη στιγμή που οι 'Stalker έχουν αρκετές “καπνισμένες” και mid-tempo στιγμές, μια χαρά τους πηγαίνει και το acoustic live. Πόσο μάλλον αν γινόταν σε κλειστό χώρο - όπως και να το κάνουμε ταιριάζει περισσότερο - αλλά τι να λέμε τώρα, εδώ δεν γνωρίζουμε τι ξημερώνει αύριο.
Προχωρώντας στο παρασύνθημα, οι Nightstalker έκαναν ένα πέρασμα από το σύνολο της 25ετούς δισκογραφίας τους, περισσότερο δε από τα τελευταία “Great Hallucinations” (2019) και “As Above, So Below” (2016), κάτι πολύ λογικό, μιας που όσο περνάει ο καιρός, τόσο δείχνουν τη διάθεση να bluesάρουν.
Αρχή με “Freakland” (ναι, βεβαίως!), ακολούθως προχωράμε κάπου ανάμεσα στα “This Is U”, “Line”, “Deeper”, “Explode”, “Never Know (Supersonic)”, “Forever Stoned” και “Stain”, οπότε έρχεται σιγά σιγά η ώρα για την κορύφωση.
Το αθηναϊκό σχήμα μας προσφέρει μια φοβερή εκτέλεση του “Sad Side of the City”, όπως και του “Cursed”, ενώ φυσικά από μια τέτοια βραδιά δεν θα μπορούσε να λείπει ούτε το “The Dog That No-One Wanted”, ούτε το “Sweet Knife”.
Με το “Great Hallucinations”, οι Nightstalker μας λένε αντίο, όμως ένα “Children of the Sun” το 'θελε, γαμώ τον κορωνοϊό μου μέσα, οπότε έτσι όμορφα και ωραία αποχαιρετιστήκαμε και είπαμε εις το επανιδείν, όποτε και με όποιες συνθήκες γίνει αυτό.
* Φωτογραφίες: Γιάννης Νέγρης