Καθώς βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για το μεγαλύτερο live των DEAF RADIO στην Αθήνα, συζητήσαμε μαζί τους για το “Arsenal of Hope”, την επιστροφή στις περιοδείες και την ανάγκη κοινωνικής ανασύνταξης...
- Γεια χαρά παιδιά και ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Μόλις γυρίσατε από μία σύντομη “γύρα” στην Ευρώπη. Πώς ήταν το συναίσθημα του ταξιδιού μετά από δύο χρόνια;
“Ανυπομονούσαμε πολύ είναι η αλήθεια, καθώς λόγω covid δεν είχαμε προλάβει καν να βγούμε για το ‘Modern Panic’. Φανταστικό το συναίσθημα, ήρθαμε κοντά και πάλι με τον κόσμο μας, δοκιμάσαμε και πήραμε feedback για το νέο υλικό και περάσαμε ωραία και πέραν των μουσικών”.
- Αν μου επιτρέπετε να σας “ψυχαναλύσω” ως γκρουπ, θα έλεγα πως με το “Alarm” και το “Modern Panic” τρόπον τινά “κλείνατε το μάτι” στους Queens of the Stone Age και άλλα παρεμφερή κιθαριστικά σχήματα, όμως στο “Arsenal of Hope” πήρατε μια διαφορετική στροφή, κάπως σαν να θέλετε να απλώσετε το χέρι στην post-punk αναβίωση που πραγματοποίησαν με μεγάλη επιτυχία ονόματα όπως οι Killers ή οι Editors. Να γίνετε πιο πλουραλιστικοί ίσως και πιο “χορευτικοί”; Το εξηγώ σωστά ή εσείς δίνετε μια διαφορετική ερμηνεία;
“Τα στοιχεία του post-punk ήταν πάντοτε εκεί, απλώς πράγματι στο ‘Arsenal…’ είναι ακόμη πιο έντονα. Η αλήθεια είναι πως η αλλαγή και η στροφή προς τα εκεί ήρθε τελείως αυθόρμητα, δεν προσπαθήσαμε κάτι συγκεκριμένα. Είναι η μίξη όσων ακούγαμε στην καραντίνα, καθώς και κάποια παλαιότερα κομμάτια που προορίζονταν για άλλα projects που πειράξαμε και τα φέραμε στα μέτρα μας. Το αστείο είναι ότι ενώ σεβόμαστε απεριόριστα και τους Killers και τους Editors, δεν θα έλεγα πως ήταν από τις άμεσες αναφορές μας. Σίγουρα, ωστόσο, αναγνωρίζουμε πως μπορεί να είμαστε κοντά σε κάποια ηχοχρώματα και πιθανώς και η φωνή να έχει κάποιες ομοιότητες”.
- Ως γκρουπ, δεν κρυφτήκατε ποτέ, δεν μασήσατε τα λόγια σας και δεν διστάσατε να εκφράσετε την καταδίκη σας, μέσω των στίχων και της εν γένει παρουσία σας, απέναντι στα αμέτρητα κακώς κείμενα που εμφανίζονται στην καθημερινότητά μας. Γι’ αυτό και έχω την εντύπωση ότι το φοβερό εξώφυλλο του “Arsenal of Hope”, δίνει την αίσθηση την αναγκαιότητας να διαλυθούν όλα για να φτιαχτούν από την αρχή. Να γκρεμιστεί, δηλαδή, αυτή η περίφημη “Κοινωνία Πρότυπο”, όπως εντέχνως θέλουν μας την περάσουν. Είναι έτσι;
“Έτσι ακριβώς είναι. Ο καθένας το μεταφράζει, βέβαια, όπως θέλει. Μας κέρδισε πολύ ωστόσο η ερμηνεία της αναγέννησης μετά από μια ολική καταστροφή. Θέλαμε με το ‘Arsenal…’ να δούμε θετικά. Το έχουμε όλοι μας ανάγκη. Δεν έχουμε περάσει και λίγα την τελευταία δεκαετία σε όλα τα επίπεδα. Το ‘Arsenal of Hope’ αντιπροσωπεύει τη διέξοδο, την αναγέννηση, τη δημιουργία. Δεν προτείνει συγκεκριμένες λύσεις, αλλά ιδέες και mindset ανασύνταξης”.
- Για τις ανάγκες του ομώνυμου τραγουδιού, μεταφράσατε στίχους του σπουδαίου Τάσου Λειβαδίτη. Σας έχει επηρεάσει στιχουργικά;
“Το συγκεκριμένο έργο του μας άγγιξε φοβερά συναισθηματικά. Είναι πολύ επίκαιρο, καθώς υπενθυμίζει ότι χωρίς θυσίες δεν ήρθε ποτέ η αλλαγή, αλλά και ότι το κοινωνικό σύνολο πρέπει να βρίσκεται πάνω από τις μονάδες. Αυτός είναι ο δρόμος μπροστά και γι’ αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι αποτελεί και τον ακρογωνιαίο λίθο του δίσκου”.
- Αναφερθήκαμε πριν στους Killers, με τους οποίους μοιραστήκατε τη σκηνή του Ejekt το 2017, ενώ πέρσι βρεθήκατε με τους Clutch, Hellacopters και Blues Pills στο Release. Για το 2023, υπάρχει κάποιο σχέδιο ή κάποια... κρυφή επιθυμία;
“Σίγουρα θα παίξουμε πολλά live το καλοκαίρι και ελπίζουμε να είμαστε ξανά σε κάποιο από τα μεγάλα φεστιβάλ. Προς το παρόν προέχει το δεύτερο σκέλος της ευρωπαϊκής μας περιοδείας που θα γίνει τον ερχόμενο Φλεβάρη και φυσικά το Gagarin την Πέμπτη 22/12”.
- Μέσα στην πανδημία, κυκλοφορήσατε το “Reworked” EP, με απογυμνωμένες και “πειραγμένες” εκτελέσεις τραγουδιών σας. Πώς προέκυψε και υλοποιήθηκε αυτή η ιδέα;
“Ανέκαθεν γουστάραμε τα ακουστικά set, μιας και έτσι συνθέτουμε τις αρχικές ιδέες για τα κομμάτια μας. Πάντα λέγαμε ότι ένα κομμάτι για να μπορεί να σταθεί και να είναι δυνατό συνθετικά, θα πρέπει να είναι ελκυστικό παίζοντάς το και με μία ακουστική. Η καραντίνα αποτέλεσε την αφορμή για όλο αυτό, μιας που δεν μπορούσαμε να κάνουμε άλλου είδους live και είπαμε να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό, πειράζοντας μερικά από τα κομμάτια μας. Ειδικά το ‘Colours’ μας αρέσει τόσο πολύ, που έχουμε σκεφτεί να το παίξουμε και σε κανονικό live έτσι”.
- Μετράμε αντίστροφα, λοιπόν, για τη μεγαλύτερη headlining εμφάνισή σας στην Αθήνα. Ανεβαίνουν οι παλμοί όσο πλησιάζει η νύχτα της 22ας Δεκεμβρίου;
“Φυσικά! Θα είναι το μεγαλύτερό μας live και ένα βράδυ-σταθμός για την μπάντα, καθώς είναι η πρώτη φορά που μεταφερόμαστε σε έναν τόσο μεγάλο χώρο για δικό μας show, επομένως χρειαζόμαστε τη στήριξη του κόσμου μας περισσότερο από ποτέ. Θα είναι σίγουρα ένα βράδυ που θα μας μείνει για πολύ καιρό, ενώ θα παίξουμε υλικό από όλα μας τα άλμπουμ”.
* Deaf Radio w/ Lungs, Commuter | Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου, Gagarin 205 Live Music Space | Viva.gr, Viva spots.
Please wait...