Βρισκόμαστε, λοιπόν, στο έτος 1995. Για τους PARADISE LOST, έχουν ήδη προηγηθεί τα “Lost Paradise” (1990) και “Gothic” (1991), τα οποία και τους τοποθετούν σε περίοπτη θέση στο death/doom στερέωμα, το “Shades of God” (1992) με τις πρώτες gothic πινελιές, καθώς και το φοβερό “Icon” (1993), με το οποίο το γκρουπ από το Halifax ξεκινάει να διαμορφώνει μια ολόκληρη σκηνή.
Και διάολε, μετά από ένα τέτοιο άλμπουμ, οι Nick Holmes (φωνή), Greg Mackintosh (κιθάρα), Aaron Aedy (κιθάρα) και Steve Edmondson (μπάσο), σταθερός πυρήνας των PL από την ίδρυσή τους το 1988 έως και σήμερα, μαζί με τον ντράμερ Lee Morris, στη δισκογραφική του πρεμιέρα με το σχήμα, κυκλοφορούν το απίστευτο “Draconian Times” (1995, Music for Nations).
Πες μου πόσες φορές κλεισμένος στο δωμάτιό σου, δεν πάτησες το play για να αρχίσουν τα πλήκτρα του εμβληματικού “Enchantment”, να κάνουν το φοβερό μπάσιμο οι Paradise Lost και εσύ να παριστάνεις τον Holmes, τραγουδώντας “like a fever, fever, inside of me”, γράφοντας την επόμενη μέρα για νιοστή φορά στο τετράδιό σου “all I need is a simple reminder”.
Πες μου πόσες φορές δεν χτυπήθηκες με το εκπληκτικό “Hallowed Land”, ή πόσες φορές δεν σου κόλλησε στον εγκέφαλο το “heart’s beating for the last time” του “The Last Time”.
Σου έχω ήδη αναφέρει τα τρία πρώτα τραγούδια του άλμπουμ. Τραγούδια, με τα οποία οι Paradise Lost κέρδισαν μια παντοτινή θέση στην καρδιά μας και τα οποία αποτελούν από τις μεγαλύτερές τους “επιτυχίες”. Το “Draconian Times”, όμως, είναι πολλά περισσότερα από αυτά.
Είναι το, θρυλικό πλέον, “Forever Failure” με το sampler από τα λόγια του Charles Manson, είναι τα underdogs “Once Solemn” και “Yearn for Change”, από τα καλύτερα των καλύτερων κομματιών που έχουν γράψει οι PL, είναι το πανέμορφο “Shadowkings” με τα riffs που κεντάνε, είναι το “Elusive Cure”, το “Shades of God”, το “Hands of Reason”, το “I See Your Face” και το “Jaded”, είναι όλα μαζί και το καθένα ξεχωριστά. Είναι οι πλανήτες που ευθυγραμμίστηκαν, για να βγάλουν αυτοί εδώ οι τύποι, κάπου στα 25-26 τους, ένα τέτοιο αριστούργημα.
Πες μου αν μπορείς στο “Draconian Times” να βρεις ένα ψεγάδι, ένα τραγούδι που δεν χρειαζόταν, μια νότα που δεν ταιριάζει. Η έκφραση “10άρι ακατέβατο” βγήκε για κάτι δίσκους σαν και αυτούς, τατουάζ στο κορμί (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Αιώνια η αξία και η επιρροή τους πάνω μας.
* Οι Paradise Lost εμφανίζονται αυτή την Κυριακή (17/4) στο Fuzz Live Music Club (29€ & 32€ / TicketMaster.gr, 211 1981535). Τη συναυλία ανοίγουν οι Fragment Soul.
Please wait...