Μένοντας πιστοί στο παραδοσιακό 8ετές τους κενό, οι DØDHEIMSGARD επιστρέφουν παρουσιάζοντας το 6ο τους στούντιο άλμπουμ “Black Medium Current” (Peaceville Records), γραμμένο στα νορβηγικά και τα αγγλικά, με ανανεωμένη και πάλι σύνθεση, καθώς σε σχέση με το εκπληκτικό “A Umbra Omega” (2015), συναντούμε πλέον ως ντράμερ τον Øyvind Myrvoll (κατά διαστήματα live μέλος των Νορβηγών), τον κιθαρίστα Tommy “Guns” Thunberg, καθώς και τον L.E. Måløy ως μόνιμο πλέον μπασίστα/πολυοργανίστα, ενώ την αποκλειστικότητα στα φωνητικά έχει ο ιθύνων νους του γκρουπ Vicotnik, κατά κόσμον Yusaf Parvez.
Το “Et Smelter”, “μινόρε της αυγής” σε αυτόν τον φοβερό δίσκο, μας ισοπεδώνει από την αρχή και δεν ξέρω πόση ακόμα μελαγχολία και πόνο θα μπορούσε να χωρέσει μέσα του, με τον Vicotnik σε μια ανατριχιαστική ερμηνεία (όπως και σε όλο το άλμπουμ άλλωστε) και το τέλος να μας επιφυλάσσει μέχρι και hard/glam rock αναφορές.
Παράλληλα, όταν οι Dødheimsgard αποφασίζουν να “βαρέσουν”, με τα riffs να ξυρίζουν αλύπητα και τα τύμπανα να οργιάζουν (ένα “τσικ” παραπάνω χρειάζονταν από τον Yusaf τα όργανα σε σχέση με τη φωνή, στην παραγωγή όλου του άλμπουμ), το κάνουν με μεγαλειώδη τρόπο, είτε δηλαδή στο “Tankespinnerens Smerte” με τις φοβερές μελωδίες και τις σινεματικές/jazz/prog σφήνες, ή τη σύνθεση-θωρηκτό “It Does Not Follow”.
Από την άλλη, οι DHG γίνονται πιο φουτουριστικοί, χορευτικοί και “intelligent metallers” στο “Interstellar Nexus”, ενώ μετά τη γέφυρα με τον τίτλο “Voyager” και τον πεσιμιστικό στίχο “death is all I have, it’s all I want, it’s all I need”, έρχεται το πιο ατμοσφαιρικό “Halow” (μελωδιάρες για προσκύνημα και πάλι, αλλά και ηλεκτρονικά στοιχεία), τη στιγμή που ακόμα πιο μεγάλη διάθεση ατμοσφαιρικότητας δείχνουν οι Νορβηγοί στο “Abyss Perihelion Transit”.
Έχει μεσολαβήσει, εν τω μεταξύ, το εντελώς “avant-gardish” “Det Tomme Kalde Mørke”, όπου οι Dødheimsgard επιδεικνύουν και πάλι τις ηλεκτρονικές/ambient ανησυχίες τους, ενώ το απογυμνωμένο “Requiem Aeternum” είναι από τη φύση του κατάλληλο ως αποχαιρετισμός.
Please wait...