Το νέο άλμπουμ του IGGY POP με τίτλο “Every Loser” (Gold Tooth Records/Atlantic Records) ήδη αποθεώνεται και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι θεωρείται από πολλούς ως η καλύτερή του δισκογραφική δουλειά μέσα στο 21ο αιώνα.
Στο “Every Loser” θα βρεις όλα τα στοιχεία του αξιότιμου James Newell Osterberg Jr. που αγάπησες στο πέρασμα των δεκαετιών. Τον άγριο Iggy, τον ρομαντικό Iggy, τον μανουριάρη Iggy, τον σαρκαστικό Iggy. Θα ακούσεις το proto-punk των 60s, τα πιο αρτιστίκ και new wave 70s και 80s, το hard rock των 90s. Χώρια που μιλάμε για ένα άλμπουμ που φέρνει συνεργασίες με την αφρόκρεμα της αμερικανικής σκηνής, έτσι;
Πιάσε μολύβι και σημείωνε. Καταρχάς, ο Iggy βγαίνει στον δρόμο για να προμοτάρει το άλμπουμ, έχοντας στο πλευρό του τους “The Losers”. Ποιοι είναι αυτοί; Ο Duff McKagan, μπασίστας των Guns N’ Roses. Ο Chad Smith, ντράμερ των Red Hot Chili Peppers. O Josh Klinghoffer, τέως κιθαρίστας των RHCP. Και ο Andrew Watt, κιθαρίστας του Eddie Vedder και παγκόσμια αναγνωρισμένος παραγωγός, μόλις στα 32 του. Όπως καταλαβαίνεις, μόνο “losers” δεν είναι.
Πέρα, όμως, από αυτά τα ονόματα, τα οποία έχουν και τον κυριότερο ρόλο πλάι στον Iggy Pop σε αυτή τη νέα του δουλειά, στο “Every Loser” συναντούμε τους Dave Navarro, Eric Avery και Chris Chaney, με κοινό συνδετικό κρίκο την παρουσία τους στους Jane’s Addiction, καθώς και τον Stone Gossard των Pearl Jam, τον Travis Barker των Blink-182 και τον αξέχαστο Taylor Hawkins των Foo Fighters.
Στα του περιεχομένου του 19ου κατά σειρά σόλο δίσκου του Iggy Pop, από την πρώτη κιόλας στιγμή καταλαβαίνεις ότι θα ζήσεις μεγάλες στιγμές και πολλές εναλλαγές. Το ξεκίνημα με το lead single και punk δυναμίτη “Frenzy” και η συνέχεια με το πανέμορφο έτερο single “Strung Out Johnny”, όπου υπάρχουν μέχρι και goth αναφορές, είναι μόνο ένα δείγμα του τι επακολουθεί.
Ο τύπος που συνέβαλε όσο κανένας άλλος στη γέννηση της σκηνής που θα σημάδευε, μουσικά και κοινωνικά, τα 70s και τα 80s, αποτίνει φόρο τιμής ρυθμικά στους Ramones, τραγουδώντας καυστικά για το σήμερα και τις “Neo Punk” καταστάσεις, ενώ αγκαλιάζει τον αιώνιο φίλο του Davie Bowie στα “Morning Show” και “New Atlantis”, με αυτή τη χαρακτηριστική μπάσα και μελαγχολική του φωνή. Χαιρετίζει τη Stooges εποχή με το “Modern Day Ripoff”, ενώ ταυτόχρονα εκσυγχρονίζεται με τα “All the Way Down” και “The Regency”, πετώντας και τα καρφιά του για τον Zuckeberg, τα social media και τη χλιδή του Hollywood στο “Comments”.
Εν ολίγοις, το “Every Loser” θα στεκόταν άνετα σε οποιοδήποτε χωροχρόνο και να το τοποθετούσες. Μεγάλος Iggy, δείχνει πώς γίνεται.