Οι SONJA κυκλοφόρησαν μόλις φέτος το φθινόπωρο το ντεμπούτο τους “Loud Arriver” (Cruz del Sur Music), παρότι υπάρχουν σαν γκρουπ εδώ και αρκετούτσικα χρόνια και το συμπέρασμα είναι ότι δεν μπορούμε με τίποτα να τους κατατάξουμε σε ένα ιδίωμα (ούτε καν σε δύο και σε τρία) και επ’ ουδενί να βρούμε έναν σύντομο χαρακτηρισμό για να τους περιγράψουμε.
Το τρίο από τη Φιλαδέλφεια, με προεξάρχουσα την παλιά καραβάνα του ακραίου ήχου Melissa Moore, που έστειλε το δικό της ηχηρό μήνυμα το 2018 όταν δήλωσε δημόσια και εμφατικά ότι είναι transgender γυναίκα, μας προσφέρει απλόχερα φοβερή γκρούβα και μια σειρά από κολλητικές μελωδίες, αναγκάζοντάς να αναφωνήσουμε “μαλάκα μου, τι δίσκαρος είναι αυτός!”.
Οι Sonja είναι και heavy (“Daughter of the Morning Star”, “Fuck, Then Die”, “Loud Arriver”), είναι και epic (“When the Candle Burns Low... ”), είναι και hair metal (“Nylon Nights”, “Moans from the Chapel”). Έχουν και τα χορευτικά στοιχεία του new wave (“Wanting Me Dead”), την ορμή και τη μελαγχολία του post-punk, αλλά και την gothic εσάνς, πολύ απαλή και εκλεπτυσμένη.
Πώς διάολο, τελικά, καταφέρνουν να βάλουν όλη την “80ίλα” μέσα σε έναν δίσκο, μπορεί κάποιος να το εξηγήσει; Ας βάλω για μία ακόμη φορά το “Pink Fog”, να πατήσω γκάζι και να αδειάσει το κεφάλι μου.
Please wait...