Στη μεγάλη επιστροφή των SEPTICFLESH, μετά από 5ετές κενό, με το “Modern Primitive” (Nuclear Blast), τα πάντα έχουν τη σημασία και τον ρόλο τους. Οι ενορχηστρώσεις του Χρήστου Αντωνίου (άκου το εναρκτήριο “The Collector”, όπου το σύνολο των επιρροών του σχήματος, από την Ανατολή έως τη Δύση και από τον Νότο έως τον Βορρά, ξεδιπλώνονται μαεστρικά). Οι βρυχηθμοί του Seth Siro Anton (στο “Psychohistory” τρέμει η Γη). Οι φωνητικές “παρεμβάσεις” του Σωτήρη Βαγενά (το “Hierophant” και τα εκπληκτικά “Neuromancer” και “Modern Primitives” έχουν τη σφραγίδα του).
Η, πάντα παρούσα όταν μιλάμε για το αθηναϊκό γκρουπ, Φιλαρμονική Ορχήστρα της Πράγας, το παιδικό φωνητικό σύνολο από τον Πειραιά Libro Coro, οι guest ερμηνείες σε όλες τις κλίμακες της όπερας (τα “Self-Eater” και “Coming Storm” φέρνουν μια σινεματική αποκάλυψη, και το “A Desert Throne” με τους στίχους “I’ve seen the end of humans, I’ve seen the end of lies, I’ve seen a wrath inhuman, I’ve seen a wrath inhuman”, το τέλος του κόσμου).
Οι χαμηλοκουρδισμένες κιθάρες και οι metalcore αναφορές. Η μελωδικότητα (στο “A Dreadful Muse” “είδα” το “It’s a Fine Day” της Jane με τη διάσημη διασκευή των Opus III, και το “Confide in Me” της Kylie Minogue με το φοβερό cover των Angtoria). Το φοβερό, ως συνήθως, artwork του Seth.
Ακόμα και ο τίτλος, “Πρωτόγονος του Σήμερα”, είναι απόλυτα ταιριαστός σε αυτό που θέλουν να παρουσιάσουν εν έτει 2022 οι Septicflesh, που παίζουν πια στο δικό τους γήπεδο, όντας οι ηγέτες της symphonic death metal σκηνής και χωρίς τίποτα να μην μπορεί να τους κουνήσει από την κορυφή. Είναι ένα τέρας οι Septicflesh και μη διανοηθεί κανένας να σταθεί στο διάβα τους.
Please wait...