Αυτό εκφράζουν οι MAYBESHEWILL με το “No Feeling Is Final” (The Robot Needs Home Collective), μια 7ετία μετά το δισκογραφικό τους αντίο, που έμελλε εντέλει να μετατραπεί σε διάστημα ανασύνταξης.
Το γκρουπ από το Leicester, που παντρεύει ιδανικά το instrumental rock με τα ηλεκτρονικά μέρη, είναι εδώ για να αντισταθεί, με τη γεμάτη ορμή μουσική του, απέναντι στα κακώς κείμενα της ανθρωπότητας, τη λεηλασία της φύσης, την απανθρωπιά, την απληστία, την έλλειψη δικαιοσύνης. Να στείλει ένα μήνυμα ελπίδας και αλληλεγγύης, όπως τα ίδια τα μέλη του αναφέρουν. “Just keep going. No feeling is final”.
Σινεματικό, φουτουριστικό και απόλυτα συναισθηματικό, με τα έγχορδα στην πρώτη γραμμή και με μελωδίες βγαλμένες από την ψυχή, το “No Feeling Is Final” είναι ένα άλμπουμ-κόσμημα για το post-rock ιδίωμα, από έναν εκ των σημαντικότερων πρεσβευτών του.
Από τα 10 κομμάτια του, το “We’ve Arrived at the Burning Building” επιβαλλόταν να διαλέξουν οι Maybeshewill ως εναρκτήριο. Αυτός είναι ο ρόλος του, για την ολική τους επαναφορά μοιάζει να γράφτηκε και αυτό θέλουμε να ακούσουμε πρώτο πρώτο όταν ξανασμίξουν οι δρόμοι μας. Τα φώτα να ανάψουν και να πλημμυρίσει ο χώρος από τους πανέμορφους ήχους τους.
Παράλληλα, η λέξη “υπέροχο” είναι σαν να επινοήθηκε για να περιγράψει το “Invincible Summer”, όπου οι Βρετανοί φτάνουν τον νέο τους δίσκο στην απόλυτη κορύφωση, ενώ τα πανέμορφα “Complicity” και “The Weight of Light”, το τραγούδι που προηγείται και αυτό που έπεται δηλαδή, λειτουργούν σαν κουκούλι, περιβάλλοντάς το με ζεστασιά και δημιουργώντας ένα τρίπτυχο που θέλεις να ακούς όλη την ημέρα και νύχτα.
Με τη σειρά τους, τα “Zarah”, “Refuturing”, “Green Unpleasant Land”, “Even Tide” και “The Last Hours”, έρχονται να τελειοποιήσουν το αποτέλεσμα, του οποίου κατάληξη είναι το εντελώς απογυμνωμένο “Tomorrow”.
Τελικά, τι είναι μουσική; Ας δώσουν την απάντηση οι Maybeshewill.
Please wait...