Οι HADA μάς συστήνονται με το ντεμπούτο τους “Abrahadabra” (Swiss Dark Nights) και αδιαμφισβήτητα κεντρίζουν απευθείας το ενδιαφέρον μας.
Είτε με στιγμές που παραπέμπουν περισσότερο στο ύφος της αγαπημένης Chelsea Wolfe (“Omen”, το κορυφαίο “Ataraxia”, “Mysteria Amoris”), είτε σε πιο synthwave μονοπάτια (“Moonstone”, το κολλητικό “Butterfly”), είτε σε κάτι πιο darkwave (“Eros_Thanatos”) ή ονειροπόλο (“56”, “Little Lilies”), η Νατάσα Κούμη και ο Μπάμπης Νίκου ενώνουν το σκοτάδι του goth με τα απόκοσμα σύνθια και beats, δείχνοντας ότι έχουν έρθει για να μείνουν.