Οι LAMB OF GOD επιστρέφουν με τη φερώνυμη δουλειά τους (Nuclear Blast), μια 5ετία μετά το “VII: Sturm und Drang”, βάζοντάς μας και πάλι στον πάτο ενός κολασμένου καζανιού που δεν σταματάει να βράζει, παρά μόνο όταν έχουν περάσει τα 45 λεπτά διάρκειας του άλμπουμ.
Ο Randy Blythe είναι πραγματικός ερμηνευτικός χαμαιλέοντας, με growls, τσιρίδες και όλα τα συναφή, ενώ πέραν της σταθερής άχαστης τριάδας, με John Campbell στο μπάσο και Mark Morton/Willie Adler στις κιθάρες, αυτή τη φορά υπάρχει μια σημαντική αλλαγή στο line-up, καθώς ο νεανίας “Art” Cruz (Winds of Plague, ex-Prong) έρχεται να αντικαταστήσει και επίσημα πλέον τον επί 20ετίας ντράμερ του γκρουπ Chris Adler, καταφέρνοντάς τα περίφημα.
Κατά τα άλλα, κάπου στη μέση του “Lamb of God” συναντούμε back-to-back τις δύο κορυφαίες του στιγμές, που δεν είναι άλλες από το “Reality Bath” και το “New Colossal Hate”, όμως εννοείται ότι δεν μπορούμε να προσπεράσουμε ελαφρά την καρδία ούτε το lead single “Memento Mori”, ούτε το “Checkmate” που το γκρουπ από την Virginia μας παρουσίασε λίγους μήνες πριν, στο split με τους Kreator, ούτε το καταιγιστικό “Gears”.
Επιπλέον, μην αμελήσουμε τις, καθιερωμένες πια, guest εμφανίσεις, που αυτή τη φορά περιλαμβάνουν τον Jamey Jasta (Hatebreed, Kingdom of Sorrow) στο “Poison Dream” και τον ογκόλιθο Chuck Billy (Testament) στο “Routes”, όπως και ότι οι Lamb of God νιώθουν για μια ακόμη φορά safe υπό την καθοδήγηση του Josh Wilbur στην παραγωγή.