Προσωπικά οι PARADISE LOST δεν με έχουν απογοητεύσει ποτέ, όποιο μουσικό μονοπάτι και να ακολούθησαν. Άλμπουμ Νο16 λοιπόν (δεν τα λες και λίγα σε 30 χρόνια δισκογραφίας, παραγωγικότατοι οι Βρετανοί), με τίτλο “Obsidian” (Nuclear Blast).
Κλασικά, σύνθεση-μπετόν (ή οψιδιανός), αφού οι 4 στους 5 είναι μαζί από το ξεκίνημα (Holmes, Edmondson, Mackintosh, Aedy), ενώ στα ντραμς συναντούμε για δεύτερο συνεχή δίσκο τον Waltteri Väyrynen.
Πάλι ριφάρες και φοβερή ατμόσφαιρα από τον Greg Mackintosh, πάλι σε μεγάλη φόρμα ο Nick Holmes, είτε στα καθαρά φωνητικά, είτε στα growls, είτε στιχουργικά με τους δαίμονές που απελευθερώνει, και κάπως έτσι, οι Paradise Lost είναι και πάλι εδώ, σαν να μην πέρασε ούτε μέρα από πάνω τους, συνδυάζοντας περίφημα το τρίπτυχο doom/death/gothic που οι ίδιοι όρισαν.
Το εναρκτήριο “Darker Thoughts”, εκ των μεγάλων στιγμών του άλμπουμ, δίνει ακριβώς αυτό το στίγμα (πόσο κολλητικό το “God asks not to kill, God asks not to kill, God asks not”), ενώ το βιολί της Alicia Nurho (το οποίο συναντούμε αργότερα και στο “Ending Days”) δένει ιδανικά.
Το στίγμα του δίσκου δίνει και το “Fall from Grace” που ακολουθεί (τραγούδι που ξεκινάει με τον στίχο “No celebration for the damned” είναι δικό μας παιδί), ενώ το “Ghosts” που έρχεται αμέσως μετά, κλείνει το μάτι ξεκάθαρα στην “Draconian…” εποχή.
Φτάνοντας εδώ, ήδη έχει συμπληρωθεί η τριπλέτα που οι Paradise Lost έχουν επιλέξει για να προμοτάρουν το “Obsidian”, όμως τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα. Στα highlights βρίσκεται επίσης με το σπαθί του το “Forsaken”, ενώ με τη σειρά του το “Serenity” (ριφάρες-κραυγές) συναντά το προαναφερόμενο “Darker Thoughts” και ανακηρύσσονται μαζί στις δύο κορυφαίες στιγμές της νέας δουλειάς του σπουδαίου βρετανικού σχήματος.
Καθόλου απαρατήρητο δεν περνάει βεβαίως και το “The Devil Embraced”, ενώ η ατμόσφαιρα σκοτεινιάζει και βαραίνει επικίνδυνα στο “Ravenghast”, καθώς και στο bonus “Hear the Night”.
Ακόμη μια δισκάρα, λοιπόν, από τους Paradise Lost (ένα μπράβο και στον Adrian Baxter για το εξαιρετικά καλαίσθητο artwork), οπότε το έχουμε πάρει απόφαση πλέον ότι μέχρι να παγώσει ο ήλιος, θα πηγαίνουμε χέρι-χέρι με αυτό εδώ το συγκρότημα.
Please wait...