Από τη μια πλευρά είχαμε, λοιπόν, τους VILLAGERS OF IOANNINA CITY, των οποίων η απήχηση στον κόσμο συνεχίζει να είναι εντυπωσιακά απτόητη, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν κυκλοφορήσει νέο υλικό εδώ και μια τριετία, καθώς είναι τόσο δυνατά τα συναισθήματα που μεταδίδουν από σκηνής, που κάνουν επιβεβλημένο το να είσαι εκεί κάθε φορά που επισκέπτονται την πόλη σου.
Η εικόνα με το κατάμεστο Piraeus 117 Academy να πάλλεται συνοδεία αναμμένων πυρσών στο “Zvara”, το “Skaros” το “Ti Kako”, το “Karakolia” και τη διασκευή στο “Lex Talionis” των Rotting Christ, είναι από αυτές που αποτυπώθηκαν ανεξίτηλα για το 2017 και τούτο είναι κάτι που, ούτως ή άλλως, περιμέναμε ότι θα συμβεί από την ώρα που ανακοινώθηκε η συγκεκριμένη συναυλία.
Από την άλλη, οι βετεράνοι NIGHTSTALKER ανέβηκαν στη σκηνή με ένα σετ το οποίο δεν μπορούσε να αφήσει καμία και κανέναν παραπονεμένο, καθώς περιλάμβανε λίγο απ’ όλα.
Το ροκ εν ρολ θερμόμετρο ανέβηκε στα ύψη από την πρώτα κιόλας νότα του “Superfreak”, ενώ τραγούδια σαν το “Zombie Hour”, το “All Around (Satanic Drugs from Outer Space)”, το “Just a Burn”, το “Line” και το “The Dog That No-One Wanted”, αποτέλεσαν το ιδανικό soundtrack για το τελευταίο Σαββατόβραδο του έτους.
Βέβαια, οι γέροντες άφησαν, ως συνήθως, το καλύτερο για το τέλος, ρίχνοντας στην αρένα κατά σειρά το “This Is U”, το “Trigger Happy”, το “Go Get Some”, το “Dead Rock Commandos” και το “Baby, God Is Dead”, πριν να έρθει η ώρα όπου σχεδόν 3.000 κόσμου τραγούδησε κάθε στίχο του, περίπου θρυλικού πλέον, “Children of the Sun”.
Εκ των πραγμάτων, άλλωστε, αν στο ξεκίνημα του ’17 μας ρωτούσαν με ποιον τρόπο θα θέλαμε να ρίξουμε την αυλαία της χρονιάς, δεν θα ήταν δυνατό να επιλέξουμε κάτι άλλο από τους στίχους “we’re gonna live forever, don’t you know, we’re all one together, we are the children of the sun”, που φέρνουν πάντοτε την ίδια ανατριχίλα με αυτή της πρώτης φοράς.
Όσο για το ζέσταμα της βραδιάς, αυτό το ανέλαβαν οι ROLLIN’ DICE, που πολύ πρόσφατα κυκλοφόρησαν το δισκογραφικό τους ντεμπούτο “Way to the Sun”.
Πρόκειται για ένα τρίο του οποίου το ύφος συνδυάζει την κληρονομιά γκρουπ όπως οι Led Zeppelin με το “vintage rock” το οποίο βρίσκεται πολύ ψηλά στις προτιμήσεις του κοινού τα τελευταία χρόνια, καθώς και τον κλασικό southern και heavy rock ήχο και που, αν μη τι άλλο, αξίζει να το έχουμε στο μικροσκόπιό μας στο μέλλον.
* Φωτογραφίες/Βίντεο: Γιάννης Νέγρης