Την αυλαία άνοιξαν οι ROAD MILES, τους οποίους προσωπικά αγάπησα από την πρώτη φορά που τους παρακολούθησα ζωντανά, συγκεκριμένα στο Defcon Fest, καθώς και από την ακρόαση του “Gold & Shadows”. Το ξεκίνημα της συναυλίας στο ιστορικό υπόγειο των Εξαρχείων ήταν, λοιπόν, ιδανικό με το “Hey Ma”, ενώ στο ημίωρο που είχε στη διάθεσή του, το γκρουπ με προεξάρχουσα την Αφροδίτη, έδειξε και πάλι την εκρηκτική του, και όχι μόνο, διάθεση.
Photo: The Road Miles
Από την άλλη, τους BREATH AFTER COMA δεν είχε τύχει να τους δω έως τώρα ζωντανά, γνώριζα όμως για την ενέργειά τους πάνω στη σκηνή.
Οι πληροφορίες δεν ήταν λανθασμένες, το βαρύ ροκ διοχετεύτηκε στον κόσμο που σιγά-σιγά γέμιζε το An, ενώ ένα respect πηγαίνει προς τον μπασίστα, για τη φανέλα Seattle SuperSonics - Shawn Kemp.
Photo: Breath After Coma
Προχωρώντας στη συνέχεια της βραδιάς, τη σκυτάλη πήραν οι SUN, RAIN IN LIFE, το mood των οποίων πάντα δυσκολευόμουν να παρακολουθήσω, είτε σε κάποιο live, είτε ακούγοντας το ντεμπούτο τους “96/4”.
Μείγμα alternative rock με grunge, αλλά με έντονη έλλειψη στοιχείων που μπορούν να τους απογειώσουν, κι ας έχουν ιστορία από τα μέσα των 90s ως Teenage Angst. Ίσως να φταίνε οι δικές μου προτιμήσεις, τι να πω.
Photo: Sun, Rain in Life
Ακολούθησαν οι MANI DEUM, τους οποίους παρακολουθούσα για δεύτερη φορά, μετά το – αταίριαστο, η αλήθεια είναι – opening act στους Sisters of Mercy.
Η folk Americana τους μού κίνησε την περιέργεια και συμπλήρωσε όμορφα το παζλ τούτης της βραδιάς, με το αγαπημένο θέρεμιν να μας μαγεύει και πάλι ως όργανο.
Photo: Mani Deum
Για κάποιο ανεξήγητο λόγο στη συνέχεια – ή και όχι ανεξήγητο, βάσει της συναυλιακής παιδείας (#not) που υπήρχε ανέκαθεν σε μέρος του εγχώριου κοινού – και ενώ βρισκόμασταν στο peak της βραδιάς, το An σταμάτησε να γεμίζει, απεναντίας κόσμος άρχισε να αποχωρεί.
Όσ@ εκείνη την ώρα προτίμησαν την πόρτα της εξόδου, έχασαν την καλύτερη εμφάνιση του συγκεκριμένου μίνι φεστ, αν εξαιρέσουμε τους, εκτός συναγωνισμού, Universe217, μιας και οι HIDDEN IN THE BASEMENT σάρωσαν πάνω στη σκηνή, ανεξάρτητα αν είχαν ένα τεχνικό ζητηματάκι με τη μία κιθάρα, το οποίο εντέλει ξεπεράστηκε.
Το γκρουπ από τη Λάρισα, του οποίου τα ίχνη, να πω την αλήθεια, είχα χάσει, ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει το 2ο άλμπουμ του μετά από το εξαιρετικό “Ego”, ενώ παίζοντας το “Feed the Ignorant”, μου θύμισαν την πρώτη φορά που τους είχα παρακολουθήσει και τους “στάμπαρα” κατευθείαν, ανοίγοντας τους ογκόλιθους Orange Goblin το 2012 στη Θεσσαλονίκη.
Photo: Hidden in the Basement
Σειρά είχε το progressive alternative metal των POEM, οι οποίοι είχαν το δικό τους κοινό να τους στηρίζει κατά τη διάρκεια της παρουσίας τους στο An κι αυτό φυσικά δεν είναι κάτι παράξενο.
Έχοντας πρόσφατα κυκλοφορήσει το “Skein Syndrome”, αρκετά χρόνια μετά από το “The Great Secret Show” που έλαβε διθυραμβικές κριτικές, είναι μια καλοκουρδισμένη μηχανή πάνω στη σκηνή, που καταφέρνει να σε μαγνητίσει.
Photo: Poem
Η ώρα είχε φτάσει ήδη 01:00 όταν εμφανίστηκαν οι UNIVERSE217, headliners της συναυλίας, και το Αn σιγά σιγά άδειαζε, λογικό σε σχέση με το γεγονός που αναφέρθηκε λίγο παραπάνω περί αποχώρησης μέρους του κοινού, όμως η πολυαγαπημένη μπάντα δεν είχε κάτι να φοβηθεί.
Οι Universe217 προσφέρουν χαρά στα αυτιά και τα μάτια μας όποτε τους παρακολουθούμε, οπότε ξεκινώντας με το “Mouth” και συνεχίζοντας με τραγούδια από το πρόσφατο “Change” και όχι μόνο, μας καθήλωσαν και πάλι.
Photo: Universe217
Η ερμηνεία της Τάνιας στο “She” ήταν ό,τι πιο όμορφο ζήσαμε στο πάρτι των 2 Smoking Barrels, ενώ υπήρξε και – ανέλπιστο, μάλλον – encore, με το “Enter”.
Χρόνια πολλά, λοιπόν, στα παιδιά της εκπομπής, καλή δύναμη και πάντα τέτοια, να μαζευόμαστε και να περνάμε όμορφα, ακούγοντας ωραίες μουσικές από ωραίους ανθρώπους.
Please wait...