Το παρεάκι υποδέχθηκε αρχικά τους OBDUKTION, παλιές καραβάνες στον χώρο του εγχώριου death metal, με επικό ηχητικό υπόβαθρο που παραπέμπει στους θρύλους Celtic Frost, Bathory και Bolt Thrower, πρόσφατο το EP “Mors Janua Vitae” και τον frontman Τάκη να στέλνει στο τέλος το μήνυμα “καρδιά και πίστη για να αντέξουμε”.
Ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται, οι MASS INFECTION από τη Λιβαδειά βγήκαν στη σκηνή του An, για να παρουσιάσουν για πρώτη φορά σε αθηναϊκό έδαφος το περσινό τους άλμπουμ “For I Am Genocide” και, έχοντας τον αέρα από την πρόσφατη συμμετοχή τους στο Neurotic Deathfest και το Nice to Eat You Deathfest, ανέβασαν ταχύτητες, παρόλα αυτά το κοινό συνέχισε να είναι παγωμένο στην πλειονότητά του.
Photos: Obduktion, Mass Infection
Κρίνοντας από τη συμπεριφορά των παρευρισκομένων, λοιπόν, άμα τη εμφανίσει των TERRORIZER L.A. στη σκηνή, είχε έρθει η ώρα να ξεκινήσει ουσιαστικά η βραδιά. Εκπρόσωπος της μπάντας προλόγισε (!) αυτό που θα επακολουθούσε, λέγοντας ότι “παρά τις ακυρώσεις συναυλιών λόγω της κατάστασης στην Ελλάδα, αυτοί οι τύποι είναι εδώ, οπότε θα βιώσετε τον Oscar Garcia να παρουσιάζει ολόκληρο το «World Downfall»”, οπότε με το πρώτο χτύπημα στα ντραμς και το πρώτο riff, το ξύλο ξεκίνησε.
Ο Garcia έκανε ειδική αφιέρωση στους Mass Infection και με το εντελώς χαλαρό στιλ και το συνεχές air drumming του, έκλεψε, όπως ήταν φυσιολογικό, όλα τα βλέμματα, ενώ να σημειωθεί, το Eightball t-shirt του Leon del Muerte, σουβενίρ από την προηγούμενη βραδιά στη Θεσσαλονίκη.
Photo: Terrorizer L.A.
Το set των Καλιφορνέζων ήταν εκ προοιμίου γνωστό πως δεν θα διαρκέσει πολύ, μιας που το γκρουπ ήρθε στην Ελλάδα για να παρουσιάσει αποκλειστικά ολόκληρο το “World Downfall”, ένα από τα σήματα κατατεθέν του grindcore και μοναδικό άλμπουμ των Terrorizer στο οποίο τραγούδησε ο Oscar Garcia, οπότε μετά από περίπου ένα 40λεπτο και με τον κόσμο να έχει ζεσταθεί για τα καλά, η ώρα για το τέλος είχε φτάσει.
“Εξτραδάκι”, βέβαια, ήταν το encore με το “Collapse”, ένα μέχρι προσφάτως ακυκλοφόρητο κομμάτι, επίσης από την ίδια εποχή, μια 25ετία πριν, οπότε με την αναμνηστική φωτογραφία και το ελληνικό “ευχαριστώ” του Mike Caffell, η αυλαία έπεσε οριστικά. Για όσο διήρκεσε, το ξύλο ήταν δυνατό.