Το πρώτο Σάββατο του Απρίλη έμελλε να πυροδοτήσει την αρχή του τέλους μέσα από μια σειρά αποχαιρετιστήριων συναυλιών σε όλα τα μέρη που το συγκρότημα έχει φίλους και κατάληξη στην Αθήνα, το Φθινόπωρο.
Φύσηξε Κόντρα στο κτίριο 56 του Ελληνικού Κόσμου που ήταν από νωρίς γεμάτο με κόσμο ο οποίος περίμενε ανυπόμονα, δυναμιτίζοντας το χώρο σε Low Bap ρυθμό και προμηνύοντας την γιορτή που θα ακολουθούσε. Κακά τα ψέματα, το συγκρότημα δεν έχει απλά θαυμαστές, έχει ταγμένους από πιτσιρίκια που το αντιμετωπίζουν ως τρόπο ζωής μέχρι μεγαλύτερους που το κουβαλάνε ως γλυκιά ανάμνηση, ως αγάπη ή ως κάτι που τους πλήγωσε αλλά δεν μπορούν χωρίς αυτό. Τα χρόνια είναι πολλά και οι ιστορίες ακόμα περισσότερες.
Photo: Active Member
Στις δέκα και μισή ακριβώς οι ACTIVE MEMBER (8/10) με τον Dj Booker ανέβηκαν στην σκηνή για να σηκώσουν ψηλά τη γροθιά τους και να μας χαρίσουν ένα ολόκληρο τρίωρο (και κάτι παραπάνω) μουσικών αφηγήσεων. Ένα ταξίδι από την Ώρα των Σκιών μέχρι το πρόσφατο Cosmos Alivas, κάνοντας ένα πέρασμα από όλα τα τραγούδια σταθμούς της πορείας τους.
Οι δύο καλεσμένοι έκπληξη, ο Βέβηλος (Omerta) και ο Stab (Noova Groova), ήρθαν για να θυμίσουν παλιές καλές εποχές. Για το Low Bap κοινό είναι, όντως, δώρο να ακούει τον Μιχάλη και τον Βέβηλο ξανά μαζί στη Χάση και στη Φέξη, να τραγουδάνε την Πολισμανία, το Νύχτωσε Απόψε Νωρίς και άλλα σημαδεμένα κομμάτια όπως, την Μάσκα, σε μια στιγμή που ήταν πράγματι πολύ δυνατή αλλά, ίσως, κάπως λειψή.
Πολλοί ήταν αυτοί που περίμεναν έναν ακόμη καλεσμένο μετά τα περσινά γεγονότα και τις συναυλίες που προηγήθηκαν, για ένα τέλος όπως του πρέπει. Όπως και να ‘χει, ο Βέβηλος είναι μεγάλο κεφάλαιο στο ελληνικό hip hop και η παρουσία του, πέρα από σημαντική, ήταν για ακόμη μια φορά σαρωτική.
Να σημειωθεί, ότι στο stage ανέβηκαν για ένα μόνο τραγούδι οι νεοσύστατοι Twin Sanity, ως η πρόταση του B.D.Foxmoor για τους νέους που το κρατάνε γερά. Καλή πρώτη εντύπωση και το μέλλον θα δείξει.
Επίσης, καθ όλη τη διάρκεια της συναυλίας ο graffiti artist Skitsofrenis σχεδίαζε στο πίσω μέρος της σκηνής ένα graffiti με τα πρόσωπα του Μιχάλη και της Γιολάντας.
Photo: Active Member
Επί της ουσίας, δε ξέρω εάν χρειάζεται αναφορά σε κορυφώσεις της βραδιάς και τα σχετικά. Ο B.D.Foxmoor και η Sadahzinia είναι χαρισματικοί και πολύ παραπάνω από αξιοπρεπείς σε ό,τι καταπιάνονται.
Έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μια σφιχτοδεμένη σχέση με τον κόσμο και όσοι ήταν παρόντες ήξεραν καλά τον λόγο, ανταποκρινόμενοι σταθερά στη ροή ενός πραγματικά μακρόσυρτου live, αψηφώντας τα, ομολογουμένως, αντιληπτά προβλήματα ακουστικής του χώρου. Υπάρχει αγάπη που φάνηκε μέσα από τραγούδια, ‘είμαι low bap και φαίνομαι’ κραυγές και τους πιστούς των πρώτων σειρών να πάλλονται σύγκορμοι.
Λίγο πριν τις δύο η ώρα, τα φώτα χαμήλωσαν για να ακουστεί το Σκιάχτρο και σχεδόν 2.500 άνθρωποι να σιγομουρμουρίζουν ‘σαν πρίγκιπες’ αγκαλιασμένοι. Σίγουρα, ένα από τα πιο εντυπωσιακά encore που θα μπορούσε να δώσει ένα συγκρότημα στο κοινό του, καληνυχτίζοντας στα καλύτερα του. Η ‘δεύτερη’ περίοδος έφτασε επισήμως στην ώρα της.