Όλοι και όλες είχαν κάτι να πουν, όπως είναι λογικό, για τον ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ, που γιορτάζοντας τα 20 χρόνια ύπαρξής του, έστησε μια 3ήμερη γιορτή στην Τεχνόπολη, στην οποία βρέθηκαν και θα βρεθούν δεκάδες ονόματα τα οποία πέρασαν στην πορεία των ετών από τη μουσική σκηνή του Νέου Κόσμου.

Πάντοτε η τελευταία από μια σειρά συναυλιών είναι και η καλύτερη. Είτε λόγω ότι έχει φύγει μεγάλο μέρος του άγχους και της έντασης από τη μεριά των καλλιτεχνών, είτε επειδή υπάρχει, ακριβώς, αυτή η αίσθηση της μελαγχολίας και του αποχαιρετισμού.

Η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη απασχόληση, καλύτερα χόμπι, που προέρχεται από την αγάπη για τη μουσική, την αρθρογραφία, τη διάδοση της είδησης, αλλά και τη συναυλιακή φωτογραφία, σε φέρνει ορισμένες φορές μπροστά σε αμήχανες στιγμές.

Το βράδυ της Πέμπτης 15 Σεπτέμβρη στο πάντα φιλόξενο υπόγειο του Αn Club, 150 περίπου άνθρωποι είχαμε την ευκαιρία να περιπλανηθούμε ηχητικά στα πολύχρωμα μοτίβα της νέας ψυχεδελικής σκηνής με οδηγούς μας, τόσο τους εκ Λος Άντζελες προερχόμενους The Warlocks, όσο και τους πρωτοεμφανιζόμενους δικούς μας Holy Monitor που άνοιξαν το Live.

Δύσκολη η κάλυψη ενός πολύωρου μονοθεματικού φεστιβάλ σε κλειστό χώρο, πόσο μάλλον όταν δεν είσαι fan/ειδήμων στο είδος που εκπροσωπείται. Επίσης, δύσκολη συγκεκριμένα και η φωτογραφική κάλυψη, καθώς το doom/sludge, ως γνωστόν, εχθρεύεται τα φώτα όπως ο δράκουλας τα σκόρδα και τους σταυρούς.

Από την πρώτη φορά που η Monika εμφανίστηκε στο Gagarin, μια δεκαετία πριν, προφανώς και έχουν αλλάξει αρκετά, αν μιλήσουμε γενικά.

Όταν κατά τη διάρκεια μιας ακόμη συναυλίας όπου συνέβη το αδιαχώρητο και οι εκδηλώσεις του κόσμου ήταν ώρες ώρες χαοτικές, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου εξομολογήθηκε ότι δεν περίμενε ποτέ να συμβαίνει αυτό στη ζωή του, όλοι και όλες ξέρουμε ότι το εννοούσε.

Όταν θα έρθει η ώρα να καθόμαστε σε έναν καναπέ και να διηγούμαστε στα παιδιά, τα εγγόνια ή τα σκυλιά μας ιστορίες για μουσική, νύχτες και ψυχές, οι Τρύπες θα έχουν το δικό τους, ξεχωριστό κεφάλαιο.

Ένας τίμιος πλην θρυλικός punk, ο Marky Ramone, επισκέφθηκε την Ελλάδα, με μια ιστορία 40 ετών στα μπαγκάζια του! Πάλι καλά που είχε μαζί του τους Blitzkrieg, την προσωπική του μπάντα, για να τον βοηθήσουν να τα κουβαλήσει!