Στo 4o στούντιο άλμπουμ του, το (σχεδόν) one-man project ANOMALIE του μόλις 30 ετών Christian “Marrok” Brauch, είναι και extreme, είναι και folk, είναι και heavy, είναι και epic. Και αν έπρεπε κάτι να ξεχωρίσεις από όλα τα υπόλοιπα, θα ήταν τα φοβερά riffs και οι μελωδίες, όπως και η άριστη παραγωγή του ιδίου του εγκεφάλου του γκρουπ.
Το “Tranceformation” (AOP Records) είναι χωρισμένο σε μέρη, όπως και ο προκάτοχός του “Visions” (2017), με τον Lukas Schlintl να παίρνει και πάλι τη θέση του πίσω από το drum kit, χτυπώντας μας αδυσώπητα απευθείας στην καρδιά και βέβαια, με τον Marrok να αναλαμβάνει όλα τα υπόλοιπα. Δεν τα λες και λίγα για metal μπάντα, έτσι;
Ο δίσκος ξεκινάει με το εξαίρετο “Trance I: The Tree”, σε folk/epic black metal τόνους, ενώ το “Trance II: Relics”, με τον Nornagest των Enthroned να συμμετέχει στα φωνητικά, δεν επιλέχθηκε τυχαία ως lead single, καθώς κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το “hit” του “Tranceformation”, με την άκρως συναυλιακή του αίσθηση, κάτι που ισχύει και για το “Trance III: Alive”.
Μέχρι εδώ, λοιπόν, είχαμε κάτι σαν προετοιμασία, καθώς από το ξεκίνημα κιόλας του “Trance IV: Nemesis”, αντιλαμβάνεσαι ότι ο τύπος πάει να βάλει τον πήχη ακόμα ψηλότερα. Μπετόν κομμάτι, με ριφάρες που σου σηκώνουν την τρίχα και που αναγκάζουν το σβέρκο σου να κουνιέται ασταμάτητα, μαζί με το ερμηνευτικό κλείσιμο του ματιού στον αλησμόνητο Warrel Dane.
Αμέσως μετά, έρχεται το “Trance V: Cerulean Sun”, παρέα με τον Σάκη Τόλη, για να σε γδάρει και να σε πετάξει στα βράχια ανήμπορο, αποτελώντας ένα τραγούδι που άνετα, ανετότατα, θα μπορούσε να βρίσκεται σε μία από τις τελευταίες δουλειές των Rotting Christ. Άκου αυτό ακριβώς το back-to-back με τα δύο προαναφερόμενα κομμάτια μία φορά τη μέρα, και θα νιώθεις σαν τον Ποπάι με το σπανάκι του.
Ο επίλογος έρχεται με το “Trance VI: Eternal Burden” και τον folk/epic χαρακτήρα που συναντήσαμε στην αρχή του άλμπουμ, έτσι για να ολοκληρωθεί ιδανικά αυτός κύκλος.
Καθόλου συμπτωματικό, λοιπόν, που τον Marrok πολύ πιθανό να τον πετύχεις κάπου εκεί έξω, σε κάποιο stage, είτε με τους Harakiri for the Sky, είτε με τους Schammasch, είτε με τους Agrypnie, καθώς είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο άνθρωπος “το ’χει”.
Please wait...