Η χαρακτηριστική χροιά στη φωνή ενός τραγουδιστή - καλύτερα να πούμε τροβαδούρου στην προκειμένη περίπτωση - και ο τρόπος ερμηνείας του, φτάνουν για να δώσουν θετικό στίγμα σε μια συναυλία.

Οι δύο μεγάλες επιστροφές δεν θα μπορούσαν παρά να προσελκύσουν το φιλοθεάμον metal κοινό, που έβαλε τα καλά του για αυτή την πολυαναμενόμενη βραδιά.

Το setlist διαφοροποιήθηκε για χάρη περισσότερων παλιών και αγαπημένων, ο κόσμος το ευχαριστήθηκε, η μπάντα το ίδιο και κάπως έτσι η πολυπόθητη επιστροφή πραγματοποιήθηκε με πλήρη επιτυχία.

Εκπλήξεις, πειραγμένα τραγούδια και ένα εντυπωσιακό light show.

Μέσα από τις live κασέτες και CDs που ακούγαμε πιτσιρικάδες, είχαμε καταλάβει την ικανότητά του να σαγηνεύει το κοινό χωρίς καν να χρειαστεί να τραγουδήσει και να που ήρθε τελικά η στιγμή όπου αυτή η κωμική στόφα, πήρε εξ ολοκλήρου σάρκα και οστά πάνω σε μια θεατρική σκηνή.

Στον αθλητισμό υπάρχουν οι παίκτες που όλοι οι προπονητές θα ήθελαν στην ομάδα τους και στη μουσική οι ερμηνευτές που θα μπορούσαν να ταιριάξουν με όλα τα σχήματα.

Σ’ αυτό το σημείο, θα τολμήσω να πω ότι εδώ έχουμε μια από τις σημαντικότερες δουλειές της εγχώριας δισκογραφίας ever.